"อิตาเลียนฯ"สะดุด 3 หมื่นล้านชะลอสร้างเมืองใหม่ลิเบีย-บาห์เรน ร้านอาหารไทยโอดกระทบหนัก

วิกฤต ตะวันออกกลางกระทบหนัก"อิตาเลียนไทย" ชะลอก่อสร้างเมืองใหม่ลิเบีย-บาห์เรน 3หมื่นล้าน นักธุรกิจไทย เทรดเดอร์-ร้านอาหารในอียิปต์โอดสงครามล้มผู้นำกระทบยอดขาย 1,400 ล้านบาท ท่าเรือปิดส่งมอบสินค้าไม่ได้ ร้านอาหารต้องปิดกว่า 1 เดือน ส่วน ปตท.สผ.สั่งอพยพคนออก ด้านกรมส่งเสริมการส่งออกอียิปต์เตรียมจัดงานไคโรแฟร์ ฟื้นตลาดการค้าการลงทุนไทย ขณะที่นักวิเคราะห์ชี้ถ้าราคาน้ำมันเกิน 120 เหรียญต่อบาร์เรล เศรษฐกิจชะงักแน่



จากการประท้วงในตะวันออกกลางที่ขยายวงและรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจและภาคธุรกิจไทยที่ไปลงทุนโดยนายเปรมชัย กรรณสูต ประธานบริหาร บริษัท อิตาเลียนไทย ดีเวล๊อปเมนต์ จำกัด (มหาชน) เปิดเผยว่า บริษัทมีงานก่อสร้างที่ประเทศลิเบีย มูลค่ากว่า 10,000 ล้านบาท เป็นโครงการก่อสร้างเมืองใหม่ ภายในโครงการประกอบด้วยที่อยู่อาศัยจำนวน 4,000 ยูนิต นอกนั้นมีอาคารพาณิชย์ โรงเรียน ตลาด คอมมิวนิตี้มอลล์ เป็นต้น โดยโครงการดังกล่าวเป็นโครงการของรัฐบาลลิเบีย ซึ่งบริษัทได้ร่วมกับนักลงทุนท้องถิ่นเข้าร่วมประมูลงาน และเซ็นสัญญาก่อสร้างไปตั้งแต่เดือนเมษายน 2552 ที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันยังไม่ได้เริ่มลงมือก่อสร้าง เนื่องจากยังติดปัญหาหลายอย่าง ส่วนหนึ่งมาจากลิเบียเป็นประเทศที่เพิ่งเปิดให้นักลงทุนจากต่างประเทศเข้าไป ลงทุน การเข้าไปรับงานจึงค่อนข้างยาก


หลังเกิดปัญหาทางการเมืองในตะวันออกกลางและแอฟริกา บริษัทคงต้องชะลอโครงการนี้ออกไปก่อน โดยให้ผู้บริหารที่บริษัทส่งไปเตรียมพร้อมเดินทางกลับมาประเทศไทยแล้ว จากนี้ไปต้องประเมินสถานการณ์อีกครั้ง แต่คาดว่าจะไม่ส่งผลกระทบต่อรายได้ เนื่องจากบริษัทมีงานอยู่ในมือมากอีกหลายหมื่นล้านบาท




ด้านแหล่งข่าวจาก บมจ.อิตาเลียนไทยฯ กล่าวเพิ่มเติมว่า งานก่อสร้างที่ประเทศลิเบียอาจจะต้องชะลอยาว เนื่องจากที่ผ่านมามีปัญหาอุปสรรคมาก เพราะเป็นประเทศเปิดใหม่ และมีข้อจำกัดค่อนข้างมาก เช่น การทำวีซ่า ที่สำคัญสถาบันการเงินในประเทศไทยไม่กล้าสนับสนุนเงินสินเชื่อสำหรับใช้วาง เป็นหลักประกันในการก่อสร้างโครงการ
นอกจากนี้บริษัทยังประมูลงานก่อ สร้างที่ประเทศบาห์เรนได้อีก มูลค่าประมาณ 20,000 กว่าล้านบาท เป็นงานก่อสร้างบ้านพักอาศัย จำนวน 5,000 ยูนิต ขณะนี้อยู่ระหว่างรอเซ็นสัญญาก่อสร้าง แต่ประเมินจากสถานการณ์การเมืองภายในของประเทศบาห์เรนที่รุนแรงไม่แพ้ประเทศ ลิเบียแล้ว คงต้องชะลอโครงการออกไปอีกเช่นกัน


@เทรดเดอร์ส่งมอบสินค้าไม่ได้
นาง สาวเชอร์รี่ วงศ์โกมลเชษฐ์ เจ้าของร้านอาหารบัวขาว ร้านอาหารไทยในอียิปต์ ลิเบีย และบาห์เรน และกรรมการผู้จัดการ บริษัท เดอ ไทย คอร์ปอเรชัน จำกัด เปิดเผยว่า การชุมนุมประท้วงในประเทศอียิปต์ ลิเบีย บาห์เรน ส่งผลกระทบต่อธุรกิจของบริษัท มูลค่าความเสียหายมากกว่า 1,500 ล้านบาท ซึ่งประกอบด้วยกิจการนำเข้าสินค้าอาหารและผลิตภัณฑ์อาหาร คิดเป็นมูลค่า 1,400 ล้านบาท และธุรกิจร้านอาหารราว 100 ล้านบาท
�

1 เดือนที่ผ่านมามีการปิดพอร์ต 2 แห่ง คือ ในซาอิส และอเล็กซานเดรีย จึงไม่สามารถขนส่งสินค้าเข้าไปจำหน่ายในอียิปต์ได้ โดยเฉพาะสินค้าข้าว ซึ่งทางบริษัทจะเป็นตัวแทนจำหน่ายให้กับโรงแรมต่าง ๆ ในอียิปต์ และสินค้าน้ำตาล ซึ่งบริษัทได้รับคำสั่งซื้อมาจากผู้ผลิตน้ำผลไม้ มูลค่าราว 10 ล้านเหรียญสหรัฐ แต่ไม่สามารถส่งมอบให้ได้Ž
โดยล่าสุดบริษัทได้นำคณะ ผู้บริหารบริษัทยูนิลีเวอร์ อียิปต์ ซึ่งเป็นหนึ่งในคู่ค้าของบริษัท เดินทางมายังประเทศไทย เพื่อตรวจสอบโรงงานผลิตสินค้าที่ทางยูนิลีเวอร์สั่งซื้อ ได้แก่ สินค้าเครื่องปรุงรสจากง่วนเชียง เป็นซีอิ๊วขาวและซีอิ๊วขาวเห็ดหอม น้ำจิ้มไก่ น้ำพริกศรีราชาจากบริษัทพันท้ายนรสิงห์ และน้ำปลาตราหอยนางรม มูลค่าราว 80 ล้านเหรียญสหรัฐภายในปีนี้ นอกจากนี้ยังสนใจสินค้าไก่สด ข้าวจากไทย


@ ปิดร้านอาหารในอียิปต์ บาห์เรน ลิเบีย
นาง สาวเชอร์รี่กล่าวว่า ขณะที่ธุรกิจร้านอาหาร ทั้งในอียิปต์ ลิเบีย บาห์เรน ซึ่งมีจำนวนสาขากว่า 12 สาขา ต้องปิดดำเนินการ เพราะแม่ครัวและคนงานชาวไทยที่มีอยู่ 70 คน ต้องเดินทางกลับเมืองไทย 30-40 คน ประกอบกับการขนส่งสินค้าอาหารและวัตถุดิบไม่สามารถทำได้ ทางร้านในอียิปต์ต้องปิดดำเนินการไปเป็นระยะเวลาร่วม 1 เดือน คิดเป็นมูลค่าความเสียหายราว 90 ล้านบาท


อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ความรุนแรงในบาห์เรนกลับทวีความรุนแรงมากขึ้น จนทางร้านต้องปิดให้บริการ 3 สาขามาเป็นเวลา 2 สัปดาห์ และเกรงว่าจะมีผลกระทบต่อธุรกิจรุนแรงกว่าอียิปต์ เพราะตลาดบาห์เรนเป็นตลาดที่มีกำลังซื้อสูงกว่า
�

ขณะนี้ได้รับความช่วยเหลือจากสำนักงานส่งเสริมการค้าฯในอียิปต์ ในการประสานติดต่อต่าง ๆ ดี แต่ก็ยังเป็นห่วงเรื่องการแบกรับภาระต้นทุนที่ยังไม่สามารถขนส่งสินค้าได้ ต้องค้างไว้ที่ท่าเรือบ้าง ขนขึ้นฝั่งไม่ได้บ้าง ก็เป็นต้นทุนของบริษัท ซึ่งไม่รู้ว่ารัฐบาลจะมีมาตรการช่วยเหลือผู้ประกอบการในต่างประเทศอย่างไร หรือไม่Ž นางสาวเชอร์รี่กล่าว


@ เตรียมจัด �ไคโรแฟร์Ž
นาย ประกิจ ศิวะรัตนธำรง ผู้อำนวยการสำนักงานส่งเสริมการค้าในต่างประเทศ กรุงไคโร ประเทศอียิปต์ กรมส่งเสริมการส่งออก เปิดเผยว่า ขณะนี้เหตุการณ์ทางการเมืองของอียิปต์เริ่มคลี่คลาย หลังจากนี้กรมจะปรับแผนการทำตลาดในอียิปต์ใหม่ โดยจะจัดเป็นงานแสดงสินค้าของไทยเอง หรือไทยแลนด์เอ็กซิบิชั่น จากเดิมที่การทำตลาดไทยจะเน้นเข้าร่วมจัดงานแสดงสินค้าต่าง ๆ ในอียิปต์ เพื่อเร่งฟื้นการค้าและการลงทุนของไทย


ส่วนการจัดงานแสดงสินค้าไคไรแฟร์ ที่จะมีขึ้นระหว่างวันที่ 17-26 มี.ค.นี้ ต้องรอดูผลตอบรับว่าจะมีผู้สนใจเข้าร่วมงานมากน้อยแค่ไหน แต่กรมจะผลักดันผู้ส่งออกของไทยให้ไปเข้าร่วมด้วย โดยในปีนี้ยังคงตั้งเป้าหมายการส่งออกอียิปต์ไม่น้อยกว่า 15% จากปี 2553 ที่มีการส่งออกมูลค่า 760 ล้านเหรียญสหรัฐ โดยสินค้าส่งออกสำคัญของไทย ได้แก่ ชิ้นส่วนอะไหล่รถยนต์ อาหาร และขณะนี้กำลังผลักดันที่จะเร่งส่งออกไก่ทั้งตัวไปตลาดอียิปต์ด้วย
ส่วน การส่งออกไปตลาดลิเบียปีนี้จะยังขยายตัว 10-20% จากปี 2553 ที่มีการส่งออก 200 ล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งสินค้าส่งออกได้แก่ ชิ้นส่วนรถยนต์และกลุ่มอาหาร เช่น ปลากระป๋อง ผลไม้กระป๋อง เป็นต้น


@ ปตท.สผ.อพยพคนออก
นาย อนนต์ สิริแสงทักษิณ ประธานเจ้าหน้าที่บริหารและกรรมการผู้จัดการใหญ่ บริษัท ปตท.สำรวจและผลิตปิโตรเลียม จำกัด (มหาชน) หรือ ปตท.สผ. กล่าวว่า ปตท.สผ.มีการลงทุนในการสำรวจและผลิตปิโตรเลียมในตะวันออกกลาง 4 ประเทศ คือ 1.อียิปต์ โครงการโรมมานา ปตท.สผ.ถือหุ้น 30% กับโครงการซิดิ อับ เอล รามาน ออฟชอร์แปลงนี้ ปตท.สผ.ถือหุ้น 30% 2.บาห์เรน โครงการบาห์เรน 2 ปตท.สผ.ถือหุ้น 100% อยู่ในฐานะผู้บริหารโครงการทั้งหมด


3.โอมาน โครงการโอมาน 44 ปตท.สผ.ถือหุ้น 100% อยู่ในฐานะผู้บริหารโครงการทั้งหมด และ 4.แอลจีเรีย โครงการแอลจีเรีย 433A กับ 416B ในแหล่ง Bir Seba ปตท.สผ.ถือหุ้น 35% กับโครงการแอลจีเรีย ฮาสสิ เบอร์ ราเคซ ปตท.สผ.ถือหุ้น 24.5%


ทั้ง 4 โครงการนี้มีโครงการโอมาน 44 เพียงแปลงเดียวเท่านั้นที่ ปตท.สผ.ดำเนินการผลิตปิโตรเลียม ขณะที่อีก 3 ประเทศที่เหลือกำลังอยู่ในช่วงของการสำรวจและพัฒนาแหล่ง


เราถอนคนออกจากประเทศที่มีความวุ่นวายทั้งหมดคือ อียิปต์กับบาห์เรน เหลือเฉพาะที่จำเป็น แต่ให้อพยพไปอยู่ในพื้นที่ที่ปลอดภัย และเตรียมแผนสำรองว่า หากเกิดเหตุการณ์บานปลายก็พร้อมที่จะอพยพทันที ตอนนี้อียิปต์ บาห์เรนอยู่ระหว่างสำรวจ ส่วนที่แอลจีเรียร่วมทุนชิลี ทั้ง 2 แปลงยังไม่มีความคืบหน้า สามารถหยุดหรือชะลอโครงการออกไปได้ มีที่โอมานเพียงแปลงเดียวคือ แปลง 44 ที่เราผลิตอยู่Ž นายอนนต์กล่าว


@ ส่งออกไป ตอ.กลาง 0.3%
สำหรับ ความกังวลถึงผลกระทบต่อภาคการส่งออกของไทยในกลุ่มตะวันออกกลางนั้น นางพรทิวา นาคาศัย รมว.พาณิชย์ กล่าวว่า เบื้องต้นคาดว่ามีผลกระทบเพียงเล็กน้อย เพราะเป็นตลาดส่งออกขนาดเล็กประมาณ 0.3% ของมูลค่าการส่งออกทั้งหมด หากสถานการณ์คลี่คลายและยุติลงก็จะเป็นโอกาสการส่งออกสินค้าอาหารของไทยทั้ง อาหารกระป๋อง อาหารทะเล และยางพารา


@ ผลต่อ ศก.ไทยไม่น่าห่วง
นาย ปรีดี ดาวฉาย รองกรรมการผู้จัดการอาวุโส ธนาคารกสิกรไทย กล่าวว่า หากเหตุการณ์ตึงเครียดในตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือสิ้นสุดลงได้โดยเร็ว ไม่น่ากระทบต่อประมาณการเศรษฐกิจปี 2554 ของศูนย์วิจัยกสิกรไทย ซึ่งอยู่ที่ 4.0-5.0% ขณะที่อัตราเงินเฟ้อทั่วไปของไทย แม้จะมีทิศทางเร่งตัวขึ้น แต่ก็ยังคงมีค่าเฉลี่ยของทั้งปี 2554 ไม่เกิน 4.0% แต่ก็ต้องดูสถานการณ์อย่างใกล้ชิด หากราคาน้ำมันดิบเบรนต์ยืนระดับเหนือ 120 ดอลลาร์ต่อบาร์เรลไปอย่างต่อเนื่องไปตลอดทั้งปีแล้ว ผลกระทบที่มีต่อเศรษฐกิจ เงินเฟ้อและทิศทางดอกเบี้ยก็อาจมีความรุนแรงขึ้นตามไปด้วย


การประท้วงในตะวันออกกลางที่ขยายวงและรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ได้ดันให้ราคาน้ำมันดิบโลกปรับขึ้นไปแตะระดับสูงสุดนับตั้งแต่กลางปี 2551 โดยราคาน้ำมันดิบเบรนต์ขึ้นไปถึง 120 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล เมื่อวันที่ 24 ก.พ. ก่อนจะปรับลงมาแกว่งตัวในระดับราว 110 ดอลลาร์


@ น้ำมันเกิน 120 เหรียญ ศก.โลกชะงัก
ด้าน รอยเตอร์สอ้างความคิดเห็นของบรรดานักวิเคราะห์ว่า ราคาน้ำมันแพงจะคุกคามและส่งผลกระทบต่อการฟื้นตัวของเศรษฐกิจโลกที่ยังไม่ แข็งแกร่งนัก และอาจมีโอกาสทำให้เกิดภาวะเศรษฐกิจถดถอย (recession) รอบใหม่ หรือเศรษฐกิจชะงักงัน (stagflation) และหากราคาน้ำมันยังทรงตัวในระดับสูงต่อไป

ทั้งนี้ภูมิภาคและประเทศต่าง ๆ จะได้รับผลกระทบที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่าเศรษฐกิจของตนแข็งแกร่งเพียงใด และเป็นประเทศผู้ส่งออกหรือประเทศผู้นำเข้าน้ำมัน โดยดอยช์แบงก์ชี้ว่า ราคาน้ำมัน 120 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล เป็นระดับที่จะทำให้การเติบโตของเศรษฐกิจโลกเปลี่ยนไป


ส่วนในแง่แรงกดดันต่อเงินเฟ้อนั้น แอนดรู แคลร์ นักวิเคราะห์ของฟาทอม คอนซัลติ้ง ระบุว่า ราคาน้ำมันที่ 120 ดอลลาร์จะทำให้อัตราเงินเฟ้อของอังกฤษและยุโรปเพิ่มอีก 0.5% แต่จะทำให้อัตราเงินเฟ้อของสหรัฐเพิ่มขึ้นอีกกว่า 1.5% เพราะสหรัฐบริโภคน้ำมันมากกว่าและเก็บภาษีเชื้อเพลิงต่ำกว่า


โดยนักวิเคราะห์มองว่าความวิตกเงินเฟ้อที่เป็นผลจากความวุ่นวายใน ลิเบียและตะวันออกกลางอาจกดดันให้ธนาคารกลางยุโรปต้องขึ้นอัตราดอกเบี้ย อย่างเร็วที่สุดในไตรมาส 3 ของปีนี้ พร้อมเตือนว่า การตัดสินใจใช้นโยบายการเงินแบบเข้มงวดจะกระทบต่อการฟื้นตัวของเขตยูโรโซน ซึ่งกำลังต่อสู้กับวิกฤตหนี้สาธารณะอยู่ในปัจจุบัน


@เตรียมย้ายแรงงานลิเบีย
นาย สุพจน์ บุญเจริญ ผู้อำนวยการกองตรวจและคุ้มครองคนหางาน กรมการจัดหางาน กระทรวงแรงงาน เปิดเผยว่า ได้เตรียมความพร้อมด้านข้อมูลต่าง ๆ รวมถึงผลการประชุมร่วมกับบริษัทผู้รับอนุญาตจัดหางานที่จัดส่งคนหางานไปทำ งานในประเทศ 30 บริษัท เพื่อรวบรวมข้อมูลคนงานไทยที่เกี่ยวข้อง รวมถึงสถานการณ์ปัจจุบันของคนงานไทยในแคมป์งานที่ประเทศลิเบียและใกล้เคียง เพื่อการวางแผนเกี่ยวกับเส้นทางและวิธีการเคลื่อนย้ายแรงงาน สถานเอกอัครราชทูตไทยประจำลิเบียที่เมืองตริโปลีได้ประสานกับนายจ้างและหัว หน้าคนงาน Camp Boss อย่างใกล้ชิด โดยคนงานไทยได้รับทราบถึงแผนการเคลื่อนย้ายในสถานการณ์ฉุกเฉินเรียบร้อยแล้ว

ประชาชาติธุรกิจออนไลน์

ปาล์มวางเต็มแผง

ไม่พบกักตุนในห้างใหญ่‘หญิงหน่อย’อัดปั่นราคา

"เทพเทือก" โล่ง ปัญหาขาดแคลนน้ำมันปาล์มเริ่มคลี่คลายทยอยออกสู่ตลาด หลังสรุปแก้ปัญหาวันเดียวพรึบ เรียงเต็มชั้นวางของห้างดัง กระทรวงพาณิชย์ก็เด้งรับ เปิดประมูลซื้อน้ำมันปาล์มกึ่งสำเร็จรูป 3 หมื่นตันลุล่วง แถมได้ราคา ถูกกว่าที่เคยซื้อรอบแรก ส่วนดีเอสไอลุยตรวจบิ๊กซี-โลตัส ไม่พบกักตุน เร่งตรวจค้นโรงงานน้ำมันปาล์มที่อยู่ในข่ายกักตุน ก่อนสรุปผลการตรวจสอบเสนอนายกฯ "สุดารัตน์ เกยุราพันธุ์" โยนรัฐบาลต้องรับผิดชอบปัญหาปาล์ม โวยปั่นราคาเองแก้เองด้วยเงินภาษีของประชาชน

หลังนายสุเทพ เทือกสุบรรณ รองนายกรัฐมนตรี ฝ่ายความมั่นคง ฐานะประธานคณะกรรมการนโยบายปาล์มน้ำมันแห่งชาติ เรียกประชุมทั้งภาครัฐและเอกชนเพื่อแก้ปัญหาขาดแคลนน้ำมันปาล์ม จนได้ผลสรุปให้กระทรวงพลังงานส่งปาล์มดิบที่สต๊อกไว้ผลิตไบโอดีเซลให้โรง กลั่นผลิตน้ำมันปาล์ม 11 ล้านขวด ภายใน 3 วัน และให้สมาคมโรงกลั่นนำเข้าน้ำมันปาล์มดิบเพิ่มอีก 3 หมื่นตัน ความคืบหน้าเมื่อเวลา 08.45 น. วันที่ 23 ก.พ. ที่ทำเนียบรัฐบาล นายสุเทพ เทือกสุบรรณ รองนายกรัฐมนตรี ฝ่ายความมั่นคง ในฐานะประธานคณะกรรมการนโยบายปาล์มน้ำมันแห่งชาติ เผยว่า ข้อสรุปของที่ประชุมคณะกรรมการปาล์มน้ำมันแห่งชาติ เมื่อวันที่ 22 ก.พ. เป็นประโยชน์กับประเทศและประชาชนมากที่สุดแล้ว วันนี้จะมีการประมูลซื้อน้ำมัน 3 หมื่นตัน โดยให้เอกชนเป็นผู้ซื้อเองแต่มีองค์การคลังสินค้า (อคส.) เป็นผู้ควบคุม ซึ่งตนได้สั่งให้กรมสอบสวนคดีพิเศษ (ดีเอสไอ) ส่งเจ้าหน้าที่ไปนั่งดูการประมูลด้วย เพื่อจะได้เป็นประโยชน์สำหรับการสืบสวนดำเนินคดีที่ได้รับมอบหมายไปก่อนแล้ว

ผู้ สื่อข่าวถามว่า หากวันนี้ประชาชนไปซื้อน้ำมันไม่ได้ในราคาลิตรละ 47 บาท จะดำเนินการอย่างไร สามารถเอาผิดกับผู้ขายได้หรือไม่ นายสุเทพกล่าวว่า "ใครที่ขายเกินผมก็จับ ไม่มีประนีประนอม ใครทำผิดแนวทางจับได้เลย เมื่อวานก็ซักซ้อมกับดีเอสไอในที่ประชุมคณะกรรมการฯ แล้ว" นายสุเทพกล่าวและว่า เชื่อว่าการแก้ปัญหาด้วยวิธีนี้จะทำให้การแก้ไขปัญหาราคาน้ำมันหมดไป ประชาชนมั่นใจได้ว่ามีน้ำมันบริโภคแน่นอน ส่วนน้ำมันใหม่จะเริ่มออกได้ภายใน 3 วัน โดยจะเป็นฝาสีชมพู แต่น้ำมันฝาสีฟ้าก็ยังมีจำหน่ายอยู่ ประชาชนไม่ต้องแตกตื่นหรือตกใจว่าน้ำมันจะขาด ตนจะติดตามดูแลให้

ด้าน นางพรทิวา นาคาศัย รมว.พาณิชย์ กล่าวว่า จะเร่งกระจายน้ำมันปาล์มฝาจุกสีฟ้าที่เหลืออีก 5.8 ล้านขวด ออกขายให้ประชาชนแบบไม่จำกัดราคาขวดละ 47 บาท จึงขอให้ทุกฝ่ายอย่ากักตุนและประชาชนไม่ต้องตื่นตระหนก เพราะมีสินค้าจำหน่ายเพียงพอต่อความต้องการแน่นอน ส่วนน้ำมันปาล์มรอบใหม่ 45,000 ตัน กระทรวงพาณิชย์จะเปลี่ยนฝาจุกจากสีฟ้าเป็นสีชมพูเพื่อง่ายต่อการตรวจสอบ และจะผลิตออกเป็นน้ำมันปาล์มจำหน่ายได้ถึง 30 ล้านขวด

ขณะที่นาง วัชรี วิมุกตายน อธิบดีกรมการค้าภายในกล่าวว่า ตั้งแต่วันที่ 23 ก.พ. ได้ปรับวิธีกระจายน้ำมันปาล์มที่เหลือเกือบ 6 ล้านขวด ขายผ่านห้างสรรพสินค้า ขนาดใหญ่ ทั้งในส่วนกลางและภูมิภาคทั่วประเทศ แต่ระยะสั้น บางพื้นที่อาจมีปัญหาไม่เพียงพอเพราะอยู่ในช่วงขนส่ง แต่ประชาชนทั่วประเทศจะหาซื้อได้ปกติภายใน 2-3 วัน อีกทั้งในปลายสัปดาห์ยังมีการนำน้ำมันปาล์มในประเทศอีก 15,000 ตัน มาผลิตเพื่อบริโภค ส่งผลให้มีน้ำมันปาล์มขายในตลาดเพิ่มอีก 11 ล้านขวด ส่วนการนำเข้าน้ำมันปาล์มกึ่งบริสุทธิ์รอบ 2 อีก 120,000 ตัน คาดว่าจะนำเข้า 30,000 ตันแรกได้ภายใน 15 วัน สามารถผลิตได้ 22 ล้านขวด ขณะนี้ภาครัฐได้แก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ เชื่อว่าหลังจากนี้การซื้อน้ำมันปาล์มจะมีความคล่องตัวมากขึ้น ประชาชนจึงไม่ควรซื้อเกินความต้องการ

ด้านนายอนุกูล แต้มประเสริฐ ผู้อำนวยการองค์การคลังสินค้า (อคส.) กล่าวภายหลังเปิดประมูลนำเข้าน้ำมันปาล์มกึ่งบริสุทธิ์ 30,000 ตัน ตามมติของคณะกรรมการนโยบายปาล์มน้ำมันแห่งชาติ ว่า มีผู้เสนอราคา 8 ราย อคส.สามารถเจรจาต่อรองราคาจนได้ราคาสุดท้ายหรือเป็นราคาต่ำที่สุด ผู้ชนะคือ บริษัทวิลมาร์ เทรดดิ้ง จากสิงคโปร์ เสนอราคาขายตันละ 1,258 เหรียญสหรัฐฯ หรือกิโลกรัมละ 38.99 บาท จะขนส่งถึงไทยวันที่ 7 มี.ค.นี้ โดยโรงกลั่นที่ได้รับการจัดสรรทั้ง 10 แห่ง จะมารับน้ำมันปาล์มไปบรรจุขวดเพื่อกระจายไปยังผู้บริโภคต่อไป การนำเข้าครั้งนี้ถือเป็นการนำเข้ารอบ 2 หลังจากรอบแรกนำเข้าไปแล้ว 30,000 ตัน เมื่อปลายเดือน ม.ค. แต่เป็นราคาซื้อที่ต่ำกว่ารอบแรก โดยราคาเสนอซื้อขณะนั้นอยู่ที่ตันละ 1,289 เหรียญฯ หรือเฉลี่ย กก.ละ 39.57 บาท ทำให้ รัฐบาลจ่ายเงินชดเชยให้โรงกลั่นที่ได้รับการจัดสรรลดลงเฉลี่ย กก.ละ 1.80 บาท หรือใช้งบทั้งสิ้น 96 ล้านบาท จากเดิมที่ต้องใช้งบชดเชย 150 ล้านบาท

ด้านนายอภิชาต จงสกุล เลขาฯ สศก. เผยว่า ในสัปดาห์นี้สมาคมโรงกลั่นน้ำมันปาล์มและกระทรวงพาณิชย์จะเริ่มจัดสรรโควตา น้ำมันปาล์มในประเทศ 15,000 ตัน และน้ำมันปาล์มกึ่งบริสุทธิ์นำเข้า 30,000 ตัน ตามมติคณะกรรมการนโยบายปาล์มน้ำมันแห่งชาติ (กนป.) ให้แก่โรงกลั่นทั้ง 10 แห่ง โดยใช้เกณฑ์การจัดสรรตามประวัติการรับซื้อน้ำมันปาล์มดิบของโรงกลั่นแต่ละ แห่ง หากโรงกลั่นใดมีประวัติว่ารับซื้อน้ำมันปาล์มดิบมากจะได้รับจัดสรรโควตามาก หลังจากนั้นโรงกลั่นทุกรายจะต้องรายงานให้กรมการค้าภายในและกรมสอบสวนคดี พิเศษทราบความคืบหน้าว่า นำไปผลิตน้ำมันปาล์มสำเร็จรูปได้เท่าใด นอกจากนี้ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ ยังสั่งการว่า ในอนาคตการส่งออกและนำเข้าจะต้องขออนุญาตจาก กนป.ทุกครั้ง เพื่อป้องกันน้ำมันปาล์มในประเทศขาดแคลนซ้ำ

ต่อมาเวลา 11.00 น. พ.อ.ชัชนันท์ เชื้ออำนาจ หัวหน้าส่วนสืบสวน สำนักคดีคุ้มครองผู้บริโภคและสิ่งแวดล้อม กรมสอบสวนคดีพิเศษ (ดีเอสไอ) เดินทางไปตรวจสอบการขายน้ำมันปาล์มในตลาดยิ่งเจริญ ห้างบิ๊กซี และห้างเทสโก้ โลตัส สาขาสะพานใหม่ แล้ว เปิดเผยว่า ในตลาดยิ่งเจริญไม่มีน้ำมันปาล์มขายเลย แต่ในซุปเปอร์ฯของตลาดยิ่งเจริญมีวางอยู่ 7 ลัง และอีก 132 ลัง ในสต๊อกเพื่อส่งให้พ่อค้าแม่ค้าที่จำหน่ายอาหารในตลาดยิ่งเจริญ ส่วนในห้างบิ๊กซีและห้างเทสโก้ โลตัส สาขาสะพานใหม่ พบว่ามีน้ำมันปาล์มยี่ห้อเกสรและหยกวางจำหน่ายในชั้นของห้างเต็ม ผลการตรวจสอบไม่พบการกักตุน แต่มีข้อสังเกตว่า ทำไมก่อนการประชุมคณะกรรมการปาล์มแห่งชาติ ในห้างไม่ค่อยมีวางจำหน่าย เมื่อนายสุเทพ เทือกสุบรรณ มีคำสั่งให้นำเข้าน้ำมันปาล์มอีก 3 หมื่นตัน บรรจุขวดฝาสีชมพูขาย เลยมีน้ำมันปาล์มในชั้นวางของห้างเต็มพรึบไปหมด
พ.ต.อ. ณรัชต์ เศวตนันทน์ รองอธิบดีกรมสอบสวนคดีพิเศษในฐานะหัวหน้าคณะพนักงานสอบสวนกรณีการกักตุน น้ำมันปาล์ม กล่าวว่า สำหรับโควตาน้ำมันปาล์มดิบที่นำเข้ามา 3 หมื่นตัน ดีเอสไอได้ตรวจสอบแล้วเป็นบันทึกข้อตกลงด้านการบริหารจัดการที่ทำกันแบบ หลวมๆจึงไม่มีผลพันธะทางกฎหมาย ขณะนี้ดีเอสไอเดินทางไปตรวจสอบบริษัทน้ำมันปาล์มแห่งที่ 9 ที่ได้รับโควตาในจังหวัดชุมพร และแห่งสุดท้ายในจังหวัดสุราษฎร์ธานี จะเข้าตรวจสอบในวันพฤหัสฯ คาดว่าอีก 2-3 วัน จะสรุปรายงานต่อนายธาริต เพ็งดิษฐ์ อธิบดีดีเอสไอ เพื่อเสนอนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ต่อไป เบื้องต้นยังไม่พบการกักตุนน้ำมันปาล์ม

คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ ประธานมูลนิธิไทยพึ่งไทย กล่าวว่า คนที่ต้องรับผิดชอบปัญหาน้ำมันปาล์มโดยตรงคือ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี และนายสุเทพ เทือกสุบรรณ รองนายกฯ ในฐานะประธาน กนป. ที่ต้องควบคุมปริมาณความต้องการและการผลิตให้สมดุล ไม่ใช่โทษแต่กระทรวงพาณิชย์ฝ่ายเดียว ส่วนมติ กนป.ที่ออกมาเมื่อวันที่ 22 ก.พ. มองว่าไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้น และไม่จำเป็นต้องนำเงินภาษีของประชาชนกว่า 200 ล้านไปจ่ายชดเชยอะไร เพราะในเดือน มี.ค. ปาล์มสดก็ออกมาตามฤดูกาล มีน้ำมันปาล์มออกมามากมายโดยไม่ใช่ฝีมือรัฐบาล แต่สิ่งที่รัฐบาลต้องรีบแสดงฝีมือแก้ไขคือ การทำให้ราคาสินค้าที่ขึ้นราคาไปแล้วจากการปั่นราคาของรัฐบาลกลับมาอยู่ที่ เดิม ถึงจะแก้ความเดือดร้อนของประชาชนได้

นายพร้อมพงศ์ นพฤทธิ์ โฆษกพรรคเพื่อไทย กล่าว ว่า การประชุมคณะกรรมการติดตามและตรวจสอบการทำงานรัฐบาล (คตร.) พรรคเพื่อไทย พูดถึงมติของคณะกรรมการนโยบายน้ำมันปาล์มแห่งชาติที่ออกมาล่าสุดว่าเป็นไป ตามคาด รัฐบาลไม่สามารถแก้ปัญหาให้ประชาชน ได้ แกล้งโง่เพื่อหาเงิน เป็นการทุจริตเชิงนโยบาย จงใจเอื้อประโยชน์ นอกจากนักการเมือง "ส.-พ.-อ." แล้ว ยังมี 5 เสือพ่อค้าที่คนในวงการน้ำมันปาล์มรู้จักกันดีอีกด้วย เรียกว่ารวยกันสะดือปลิ้น หลังคณะกรรมการชุดดังกล่าวมีมติออกมาแบบตั้งธงมาก่อน วันนี้ประชาชนผู้บริโภคน้ำมันปาล์มถูกหลอกทั่วประเทศ เป็นละครที่คนในรัฐบาลสร้างขึ้นหวังที่จะได้ทั้งเงินทั้งกล่อง วันนี้จากที่ทะเลาะกันก็เคลียร์กันจบ โดยประชาชนเป็นผู้รับกรรม เงินที่รัฐบาลเอาไปชดเชยก็คือภาษีของประชาชน เรียกว่า ครม.สวาปาล์มคอนเน็กชั่น

Food-Price Threat Worsened by Government Mistrust of Business, Olam Says

By Yuriy Humber and Luzi Ann Javier - Feb 24, 2011 /www.bloomberg.com

Governments need to overcome their suspicion of food companies to tackle record prices that are fueling global instability, Olam International Ltd. Chief Executive Officer Sunny Verghese said.

“They basically see us as people that are likely to take advantage of the situation,” said Verghese, whose Singapore- listed company is one of the world’s three biggest rice traders. Governments need to tap food-industry participants “who have more practical insights into what needs to be done.”

The unrest fueled by food inflation has toppled regimes in Egypt and Tunisia, pushed Libya toward civil war and may send the cost of staples such as wheat and corn higher still. The United Nations’ Food and Agricultural Organization in January warned against export bans, price controls and tariffs that it said disrupt global markets and act as a disincentive to farmers to plant more crops.

The World Bank said this month that 44 million people have been pushed into extreme poverty since June as food shortages sent a UN gauge of global prices to a record high.

The increases come less than three years since concerns about supplies of rice and other grains sent prices soaring, sparking riots in Latin America, Africa and Asia. After peaking at a record in June 2008, the FAO’s Food Price Index slumped 37 percent in eight months. The gauge hit a new high last month.
‘Warning Sign’

Governments should have taken 2008 “as a warning sign,” Verghese said in the Feb. 21 interview in Singapore. “Because the prices then dramatically eased off, everyone took their foot off the pedal.”

Global wheat production jumped 12 percent a year after the 2008 food crisis, before declining for two straight years, U.S. Department of Agriculture data show. Higher corn harvests since the last crisis haven’t met surging demand, putting the ratio of stockpiles to demand at a 37-year low of 15 percent this year.

Food inflation underlines “the structural nature of the problems in agriculture,” said Jeffrey Currie, London-based head of commodities research at Goldman Sachs Group Inc.

After the financial crisis spread across the world in October 2008, “we forgot about many of these problems over the following two years,” Currie said in a Bloomberg Television interview on Feb. 22.

Agricultural prices rallied before those of energy and other commodities because the recession had less impact on demand for foods, he said. “You eat about the same amount during a recession as you do during an expansion, which is why problems resurfaced here before elsewhere.”

Demand is accelerating because of urbanization, growing wealth in emerging markets and a shift in diet to more protein.

‘Upward Pressure’

“This can only go on for a period of time before you have an acreage battle with continuous upward pressure on agriculture prices,” Currie said at a conference in Hong Kong yesterday. “That’s pretty much where we are right now.”

Like in 2008, when former Brazilian President Luiz Inacio Lula da Silva said the “boundless greed of a few” had “spawned the anguish of entire peoples,” governments have focused on combating speculation, hoarding and profiteering by investors and food traders.

In India, where at least two national administrations were toppled by rising prices in the past two years, the government last month raided traders to stop hoarding. China last year doubled the entry barrier for bidders in state auctions to prevent speculators taking part.

France, as head of the Group of 20 nations this year, proposes “structural” measures to improve food security and reduce price swings, including more regulation of commodity markets and exchange of information on production and stocks, Agriculture Minister Bruno Le Maire said Feb. 4.
The Corn in Your Cornflakes

Cargill Inc., the grain distributor that’s the largest closely held company in the U.S., opposes France’s proposal to require deposits equal to part of the value of a trade because it would probably increase working-capital requirements, Roger Janson, Cargill Inc.’s head of European grain and oilseed trading, said earlier this month.

“It’s very important for companies like Cargill, which is a food company, that we can continue to use these futures markets to hedge our purchase of grain,” Janson said. The role of financial investors is often “seen through a negative lens,” while they are “very important” in providing liquidity in commodity markets, he said.

Food inflation by itself isn’t normally enough to spark riots, according to Evan Fraser and Andrew Rimas, authors of “Empires of Food: Feast and Famine and the Rise and Fall of Civilization.” In past riots, a key condition has been a sense of injustice or that profiteers are to blame.
Suffered in Silence

“Feelings of being cheated were more important than actual food prices,” the two wrote on the website of Foreign Affairs journal. “For the most part, the planet’s 700 million-900 million hungry people have suffered in silence.”

While tensions in the Middle East are likely to push agricultural prices higher, any short-term gains are no substitute for stability, Wilmar International Ltd. CEO Kuok Khoon Hong said in an interview yesterday.

“A peaceful environment is always good for business,” he said. Singapore-based Wilmar is the world’s biggest palm-oil processor.

Companies lack a forum where they can take part meaningfully in the decision-making process, Verghese said. Governments need to coordinate their response to tackle the supply constraints, rather than acting according to individual national interests, he said.
China and India

China and India between them control 65 percent of global rice reserves and 42 percent of wheat, according to USDA data.

“If India sees China building buffer stocks, they too want to build buffer stocks,” Verghese said. “If one country bans exports, every other country will want to ban exports.”

While the Group of 20 nations had “made a lot of great noises” about food security in their last three communiqués, the intent “tends to melt away by the time they all go back to their countries.”

With the global population expected to grow by 75 million people a year through 2050 and about 0.5 percent of the world’s arable land being lost annually due to salt and alkali leaks, leaching and over-tillage, time is running out to find a solution, Verghese said.

“Unless there is real commitment and real intent, and real global coordinated response, we are not going to solve this problem,” he said. “If we can fight a war over oil, we will fight bigger wars over food and water.”

To contact the reporter on this story: Luzi Ann Javier in Singapore at ljavier@bloomberg.net; Yuriy Humber in Singapore at yhumber@bloomberg.net

To contact the editors responsible for this story: Peter Hirschberg in Hong Kong at phirschberg@bloomberg.net; Andrew Hobbs in Sydney at ahobbs4@bloomberg.net / www.bloomberg.com

Oil briefly hits $100 - highest since 2008

Click the chart for more oil and commodity prices

By Ben Rooney
CNNMoney.com


NEW YORK (CNNMoney) -- U.S. oil prices briefly hit the $100-a-barrel for the first time in over two years Wednesday, as reports of Libyan oil production shutdowns swirled.

Italian oil giant Eni said Wednesday that it had partially shut down its 150,000-barrel-per-day production in the North African country.


Andrew Lebow, an oil broker at MF Global in New York, said the unrest has already cut Libya's production by 300,000 barrels.

"But 300,000 barrels could be just the beginning," he said. "The situation is very chaotic and it's difficult to get good information, but the market is anticipating that more production will be lost."
Libyan oil production grinding to a halt

Oil industry executives told the Financial Times that half of Libya's production has been shut down. But Eni said those reports couldn't be confirmed.

After hitting $100 a barrel earlier in the day, crude futures for April delivery ended the day up $2.68, or 2.8%, to $98.10 a barrel.

Brent crude, the European benchmark oil price, rose $5.72, or 5%, to $111.50 a barrel in extended trading.

Oil prices have surged this week as violence spread in Libya, the latest country to be swept up in a wave of anti-government protests that started earlier this year in Tunisia.

The rally continued Tuesday, as investors in the United States returned to work following the Presidents Day holiday and Libyan leader Moammar Gadhafi took a hard line -- insisting that he is still in power and cracking down on the opposition.
Why the oil market is nervous

Libya, which exports 1.6 million barrels of crude per day, is the first oil exporting nation to be affected by the unrest in the Arab world. While it is the third-largest producer in Africa, Libya only provides 2% of the oil that the world consumes on a given day.

Prices have been driven higher by speculation that the unrest in North Africa could spread to oil rich nations in the Middle East.

"The market remains on edge that tensions will migrate across the Middle East, and toward major oil producer Saudi Arabia," said Tom Pawlicki, an energy analyst at MF Global. "A spreading of potential revolution elsewhere in the Middle East may continue to boost oil prices in the near-term."

The International Energy Agency, which was formed to protect against global energy supply disruptions, sought to ease those concerns Tuesday.
0:00 /4:29Crude soars: Eyes turn to Saudis

The agency said it has strategic stockpiles of 1.6 billion barrels of crude, adding that the Organization of the Petroleum Exporting Countries could also pump more oil if need be.

But analysts at Deutsche Bank said in a research report Wednesday that the amount of spare oil currently available in the world may not be enough to offset a widespread supply disruptions in the region.

"The market is rightly nervously watching the Gulf of Arabia situation," wrote Deutsche Bank analysts. "It now comprises the entirety of global oil production spare capacity; depending on your view of Venezuela and Nigeria." To top of page

Oil holds gains after spike on Libya violence

By David Sheppard

NEW YORK (Reuters) - Oil held near 2-1/2 year highs on Tuesday, with worries about turmoil in Libya that sent prices soaring the previous session eased by expectations that OPEC and the International Energy Agency could meet any shortfall in oil supplies.

At least three international oil companies have halted production in Libya, which pumps nearly 2 percent of world output. Some companies have been pulling employees and their families out of Africa's third-largest producer, though others say they are keeping oil flowing there.

Oil prices surged as much as 6 percent on Monday, taking Brent crude in London to almost $109 a barrel at one point for the first time since 2008. Prices remained strong on Tuesday, but closer to $106.

"We've lost 300,000 bpd of production (in Libya) already with the potential for further cuts to output and exports," said Andy Lebow, a trader at MF Global in New York.

"The major underlying fear in the market is that these protests spread in the region to even larger producers like Saudi Arabia. While that might not look likely right now, even a hint of real problems there could send prices vertical."

Brent crude for April delivery rose 4 cents to settle at $105.78 a barrel, the highest close since September 2008 but off earlier highs of $108.57. Brent hit a 2-1/2 year high of $108.70 a barrel on Monday.

U.S. crude for March delivery, which expired on Tuesday, rose to $93.57 a barrel, after touching $94.49, the highest since October 2008. It was up $7.37 a barrel from Friday; although the market traded on Monday, it did not print an official settlement price due to a holiday.

The more actively traded April contract gained $5.71 from Friday to trade at $95.42 a barrel.

In a defiant speech on Tuesday, Libyan leader Muammar Gaddafi refused to step aside and threatened tougher action against protests, as rebel troops said eastern regions, including major oilfields, had broken free from his rule.

Two more oil companies, Italy's ENI and Spain's Repsol, halted output, cutting some 13 percent of its 1.6 million barrels per day (bpd) of crude oil production. U.S. companies said their output was still flowing.

BRACED FOR VOLATILITY

Lebow said that traders were not buying oil at the same rate as Monday, but few wanted to go short with so much uncertainty in the Middle East.

Option investors bet on higher crude prices and more volatility, with the Crude Oil Volatility Index, known as the "Oil VIX," surging more than 22 percent.

But oil futures pared gains after reassurances on supply from Saudi Arabia, the largest producer in the Organization of the Petroleum Exporting Countries (OPEC), and from an official from the International Energy Agency (IEA), who reiterated that the agency stood ready to address any real disruptions by tapping member stockpiles.

Saudi Arabian Oil Minister Ali al-Naimi, speaking on the sidelines of the International Energy Forum in Riyadh, said the group would meet any real supply shortages, though he stopped short of announcing more production immediately, saying prices were driven primarily by speculation and fear.

"What I would like you to convey to the market: right now there is absolutely no shortage of supply," Naimi told a news conference.

"I think this is a situation of fear, concern which will be very short term and will have no long range effect," adding he did not see prices spiking toward $150 a barrel as they did in 2008, before crashing as the economic crisis took hold.

Spare capacity in the first-half of 2008 was only around 2 million bpd, far lower than the estimated 5-6 million bpd now that could be called upon to meet any disruptions.

The IEA rarely opens the taps but members hold 1.6 billion barrels of emergency oil stocks. They were last tapped in 2005 after Hurricane Katrina crippled U.S. Gulf oil operations.

DISRUPTED OPERATIONS

Wintershall, the oil and gas exploration arm of Germanchemicals company BASF, said Monday it was temporarily shutting down its 100,000 bpd production partnership with Libya's National Oil Corporation.

Oil product traders operating in the Mediterranean also said exports from Libya were severely disrupted on Tuesday, but some traders said cargoes were continuing to load.

(Reporting by David Sheppard, Matthew Robinson and Gene Ramos in New York; Claire Milhench in London and Francis Kan in Singapore; Editing by David Gregorio and Sofina Mirza-Reid) www.reuters.com

ราคาข้าวในประเทศส่อแววร่วง แถมเวียดนามแย่งตลาดส่งออก

แหล่ง ข่าวในวงการค้าข้าว เปิดเผยว่า ขณะนี้สถานการณ์ราคาข้าวในประเทศมีแนวโน้มลดลง สาเหตุใหญ่มาจากข้าวในสต๊อครัฐบาลระบายให้กับผู้ส่งออกตั้งแต่ปลายปี 2553 ประมาณ 4 ล้านตัน มีการส่งออกได้จริงจากส่วนนี้เพียง 500,000 ตัน เหลือประมาณ 30.5 ล้านตัน หมุนเวียนในประเทศ บางส่วนขายให้กับผู้ผลิตข้าวถุง ทำให้ปริมาณข้าวในประเทศยังสูง ส่งผลกระทบราคาข้าวในประเทศ นอกจากนี้ผลผลิตข้าวนาปรังเริ่มทยอยออกสู่ตลาด ทำให้ปริมาณข้าวยิ่งสูงขึ้นไปอีก



ผู้สื่อข่าวรายงานจากกระทรวงพาณิชย์ว่า ขณะนี้ ราคาข้าวเปลือกของไทยลดลงล่าสุด จากการสำรวจของกรมการค้าภายใน ณ วันที่ 21 ก.พ. ราคาขายส่งข้าวเปลือกหอมมะลิฤดูการผลิต 53/54 อยู่ที่ตันละ 12,650-14,000 บาท ลดลงจากต้นฤดูกาลในเดือน พ.ย.53 ที่ตันละ 13,400-15,500 บาท ข้าวเปลือกเจ้าปี 53/54 ตันละ 8,400-8,500 บาท ลดลงจาก 8,800-9,300 บาท ข้าวเปลือกหอมปทุมธานีปี 53/54 ตันละ 10,400-12,000 บาท ลดลงจากตันละ 12,000-14,000 บาท และข้าวเปลือกเหนียวเมล็ดยาวปี 53/54 ตันละ 13,500-16,000 บาท ลดลงจากตันละ 14,000-16,350 บาท



นางสาวกอบสุข เอี่ยวสุรีย์ นายกสมาคมผู้ส่งออกข้าวไทย กล่าวว่า เวียดนามลดค่าเงินด่องลง เกิดช่องว่างของราคาข้าวไทย กับข้าวเวียดนามสูงขึ้นถึงตันละ 60-80 เหรียญ ปัจจุบัน ราคาข้าวสารขาว 5% ของไทยตันละประมาณ 520 เหรียญสหรัฐ แต่ของเวียดนามประมาณ 460 เหรียญ ทำให้ผู้ซื้อไม่สนใจซื้อข้าวไทย อีกทั้ง สต๊อคข้าวของรัฐบาลระบายให้กับผู้ส่งออก ยังทยอยออกมาอย่างต่อเนื่อง จึงกดราคาข้าวในตลาด



นายอัทธ์ พิศาลวานิช ผู้อำนวยการศูนย์ศึกษาการค้าระหว่างประเทศ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย กล่าวว่า การปรับลดการปรับลดภาษีศุลกากรข้าวภายในข้อตกลงเปิดเสรีการค้าอาเซียน(อา ฟต้า) เวียดนามได้รับประโยชน์ค่อนข้างมากและมากกว่าไทย เนื่องจากชาวนาและผู้ประกอบการโรงสีโดยเฉพาะโรงสีขนาดกลางและย่อม(เอสเอ็ม อี) ยังขาดความรู้ความเข้าใจต่อการใช้ประโยชน์จากการเปิดเสรี เวียดนามส่งออกไปฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย และสิงคโปร์เพิ่มขึ้น และกำลังเข้ามาตีตลาดมาเลเซียแทนไทย หากรัฐบาลยังไม่กระตุ้นการใช้ประโยชน์จากเออีซี เวียดนามจะแซงไทยกลายเป็นผู้ส่งออกข้าวรายใหญ่ในตลาดโลกไม่เกิน 10 ปีข้างหน้า

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 มติชนออนไลน์

OPEC Oil Exports Fall 2% as Saudi Shipments Decline

OPEC’s oil exports fell 2 percent in December from a month earlier as Saudi Arabia, the world’s largest exporter, reported a decrease of 4.9 percent.

Total exports by the Organization of Petroleum Exporting Countries, excluding Algeria and the United Arab Emirates, fell by 387,000 barrels a day to 19.4 million barrels a day, the Joint Data Initiative website, which compiles data supplied by governments in an attempt to improve transparency, showed today.

Saudi Arabia’s exports fell to 6.05 million barrels a day in December from 6.36 million in November even as Saudi production rose to a two-year high of 8.37 million barrels a day, JODI said.

“This is a huge difference,” said John Sfakianakis, Chief Economist at Riyadh-based Banque Saudi Fransi, noting the 2.32 million barrel per day difference between what Saudi Arabia produced and its exports.

“It’s not clear if Saudi Arabia consumed the full 2.32 million barrels locally during that month, but what’s clear is that rise in local consumption is becoming eminent,” he said.

Energy demand in the kingdom will increase to more than 8 million barrels of oil equivalent a day by 2028, Hashim Yamani, president of King Abdullah City for Atomic and Renewable Energy, said at a conference in Riyadh on Jan. 23. That compared with 3.4 million barrels of oil equivalent a day last year.

Total world output fell 14 percent in December from a month earlier to 55.5 million barrels a day, the lowest since 2002, mainly due to a in non-OPEC production, particularly in Latin America.

JODI is under the supervision of the Riaydh-based International Energy Forum and its data goes back to 2002.

Oil ministers and energy officials from 90 countries, including members of OPEC and the IEA, will sign a charter for the Forum in Riyadh on Feb. 22, host nation Saudi Arabia said yesterday.

The agreement is aimed at finding ways to stabilize oil markets and improve the collection and dissemination of supply, demand and price data.

To contact the reporter on this story: Wael Mahdi in London at wmahdi@bloomberg.net

To contact the editor responsible for this story: Stephen Voss at sev@bloomberg.net

www.bloomberg.com

Facebook's Zuckerberg Among Executives Set to Meet With Obama

Facebook Inc. founder Mark Zuckerberg is among the technology industry executives President Barack Obama will meet with tomorrow in the San Francisco area for a discussion about the economy and job creation, according to a person familiar with the meeting.

Obama will talk with the executives as he promotes an agenda outlined in the $3.7 trillion budget he released this week to keep up government funding of education and research to assure U.S. economic competitiveness in the future.

The next day he plans to visit Intel Corp.’s Hillsboro, Oregon, campus and tour the company’s semiconductor manufacturing facility with Intel Chief Executive Officer Paul Otellini.

Tomorrow’s meeting with the executives will be private, according to the White House, which hasn’t released the names of those who will attend. The person familiar with the meeting spoke on condition of anonymity because the details haven’t been made public. Andrew Noyes, Facebook spokesman, would not confirm whether Zuckerberg is meeting with the president.

The president has cited Facebook as an example of innovation that will drive future growth. “We’re the nation that put cars in driveways and computers in offices; the nation of Edison and the Wright brothers; of Google and Facebook,” he said in his Jan. 25 State of the Union address. “In America, innovation doesn’t just change our lives. It is how we make our living.”

Facebook’s Growth

Facebook, the world’s most-used social networking service, is hiring as it attracts more users and advertising revenue. It has grown to more than 2,000 employees from about 1,000 in August 2009, according to its website.

The company has more than 500 million users -- compared with about 250 million in July 2009. Facebook, which isn’t publicly traded and doesn’t disclose financial information, may have more than doubled its revenue to about $2 billion last year, three people familiar with the matter said in December.

Facebook, along with Google Inc. and Twitter Inc., also increasingly figures in U.S. foreign policy. Secretary of State Hillary Clinton vowed yesterday that the U.S. will step up support for global Internet freedom, as citizens using social networking sites and other areas of the Internet to organize demonstrations spreading across the Mideast and North Africa.

To contact the reporters on this story: Kate Andersen Brower in Washington at Kandersen7@bloomberg.net

To contact the editor responsible for this story: Mark Silva at msilva34@bloomberg.net

www.bloomberg.com

Mubarak, Berlusconi and the King of Thailand: The 10 richest world leaders

Egypt's Hosni Mubarak resigned power as Egypt's president today, and leaves with a reported fortune of anytwhere between $40-70 billion. Here are some other world leaders who have a healthy nest egg socked away for their retirement:

1. King Bhumibol Adulyadej, Thailand

$30 billion

The longest-serving monarch, 82-year-old King Bhumibol Adulyadej is also the richest. His wealth includes vast land holdings, including some 3,500 acres in Bangkok. The Thai government has disputed his position as the wealthiest head of state, saying that much of this is not part of his personal wealth.

2. Sultan Haji Hassanal Bolkiah of Brunei

$20 billion

Brunei's oil and gas reserves have kept the Sultan among the world's richest, and he spends accordingly: as well as having a love for luxury cars, for his 50th birthday in 1996 he hired Michael Jackson to perform. Court papers revealed that he paid $2 million to his badminton coach, and $2 million pounds for acupuncture and massage. And two housekeepers were each paid around $11 million.

3. Khalifa bin Zayed Al Nahyan (President of UAE)

$18 billion

President of the UAE and hereditary ruler of its capital emirate, Abu Dhabi. UAE is home to one-tenth of world's oil reserves; petrodollars-dollars are the president's family's original source of wealth. Sheikh Khalifa spent more than $1 billion - including $200 million on a Frank Gehry- designed Guggenheim museum - on branding Abu Dhabi as a cultural center.

4. King Abdullah bin Abul Aziz of Saudi Arabia

$21 billion

Saudi Arabia's vast oil reserves are behind the wealth of King Abdullah. Supports the $27 billion King Abdullah Economic City, a massive 20-year development started in 2006 and named for him.

5. Sheikh Mohammed Bin Rashid Al Maktoum, Dubai

$12 billion

State-owned Dubai World owns DP World Ltd., the third-largest international port operator; Istithmar World, a private equity firm that acquired Barney's New York in 2007 and Nakheel PJSC, builder of palm-shaped islands in the Persian Gulf.

6. Hosni Mubarak

$10 billion

President Hosni Mubarak has a personal fortune of $10 billion, and his family fortune is estimated at between $40-70 billion. Wealth is spread across several accounts and properties in the United States, Switzerland, Britain, and Germany.

7. Silvio Berlusconi

$9 billion

Started out singing on cruise ships. Eventually built fortune through Fininvest, which now has interests in media, life insurance, movie production and soccer team A.C. Milan. His many critics charge that he has used his political career to maximize that wealth.

8. Hans-Adam II, Prince of Liechtenstein

$3.5 billion

The fortune of Liechtenstein's monarch comes from the royal family's ownership of the country's LGT Bank. He owns an estimated 50,000 acres of land in Austria and several 17th-century palaces as well as a 400-year old art collection.

9. Emir of Qatar

$2 billion

The head of a country with the world's third largest natural gas reserves, Sheikh Hamad bin Khalifa Al Thani's expensive tastes include horse and camel racing. Passionate about art, inaugurated I.M. Pei-designed Museum of Islamic Art.

10. Asif Ali Zardari, President of Pakistan

$1.9 billion

Nicknamed "Mr 10 per cent" thanks to the corruption allegations that have dogged him, Benazir Bhutto's widower is accused by the National Accountability Bureau of holding $1.5bn in assets abroad, including 14 multi-million dollar mansions in the United States.

www.vancouversun.com

Now that's a Valentine's gift: £7m heart-shaped

If you are expecting the umpteenth box of chocolates and bunch of flowers on Valentine's Day, consider nudging your significant other in the direction of this spectacular gift for some inspiration.

A 56-carat heart-shaped diamond is up for sale for those looking for a gift that will satisfy even the most demanding of women.

But it is not for everyone, with the likely buyer expected to pay up to £7.5million.

Way to a woman's heart? the 56 carat diamond, which is estimated to fetch between £5.6 million and 7.5million at Christie's in May.

Modest: the heart-shaped diamond pales in comparison to the most expensive gems in the world

However there is still a bit of time to save up, with Christie's selling the item in Geneva in May.

The diamond is cut to a perfectly symmetrical heart. It is one of only a handful of 50 carat-plus jewels to be offered in an auction over the last 20 years.

Part of Christie's Magnificent Jewels collection, the item has an estimated price tag of between £5.6 million and £7.5 million.

However it is still relatively modest in terms of the most expensive diamonds ever sold.

The Cullinan diamond is the most expensive ever valued at £250million.

It is the largest rough gem quality diamond ever found, at 3,106.75 carats (621.35 g).

And the largest polished stone from the diamond, Culinan I, was the largest finished stone in the world until the discovery of the Golden Jubilee diamond in 1985.

Both are in Britain's Crown Jewels after being found at the Premier Mine near Pretoria in South Africa.

Read more: dailymail.co.uk

ยุทธศาสตร์ "พืชอาหาร-พลังงาน" นโยบายยืดหยุ่น "สมดุล-มั่นคง"

การบริหารจัดการให้เกิดความสมดุลระหว่างความต้องการบริโภคพืชอาหารและพืช พลังงาน กับปริมาณผลผลิตและการนำเข้ากลายเป็นปัญหาใหญ่ของหลายประเทศ โดยเฉพาะช่วงที่ภาวะราคาน้ำมันในตลาดโลกมีแนวโน้มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ขณะเดียวกันก็เป็นเรื่องที่ท้าทายความสามารถในการแก้ไขปัญหา เพราะหากบริหารจัดการพืชอาหารและพืชพลังงานทั้งระบบได้อย่างมีประสิทธิภาพ ก็จะ ส่งผลดีต่อเศรษฐกิจและสังคมโดยรวมของประเทศ

นายอภิชาต จงสกุล เลขาธิการสำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร (สศก.) ฉายภาพถึงยุทธศาสตร์ในการบริหารจัดการพืชอาหารและพืชพลังงานทั้งระบบ

เป้าหมายด้านการผลิต

มัน สำปะหลัง เป้าหมายพื้นที่ปลูก 7.0 ล้านไร่ ผลผลิตเฉลี่ย 5.0 ตัน/ไร่ หรือคิดเป็นผลผลิตมันสด 35.0 ล้านตัน/ไร่ (ในปี 2553 มีพื้นที่ปลูก 7.5 ล้านไร่ ผลผลิตเฉลี่ย 3.0 ตัน/ไร่)

อ้อยโรงงาน กำหนดเป้าหมายพื้นที่ปลูก 6.0 ล้านไร่ ผลผลิต 13 ตัน/ไร่ หรือคิดเป็นผลผลิต 78.0 ล้านตัน (ในปี 2553 มีพื้นที่ปลูก 6.5 ล้านไร่ ผลผลิตเฉลี่ย 10.9 ตัน/ไร่)

ปาล์มน้ำมัน (ปี 2551-2555) เป้าหมายพื้นที่ปลูก 5.5 ล้านไร่ ผลผลิต 3.0 ตัน/ไร่ ผลผลิตรวม 16.50 ล้านตัน (ในปี 2553 มีพื้นที่ปลูก 4.0 ล้านไร่ ผลผลิตเฉลี่ย 2.3 ตัน/ไร่) (ตาราง)

ใช้นโยบายเชิงยืดหยุ่น

กระทรวง เกษตรฯร่วมกับกระทรวงพลังงาน ได้กำหนดยุทธศาสตร์การใช้พลังงานทดแทนในรูปพลังงานชีวภาพเหลว (เอทานอล และไบโอดีเซล) โดยจะส่งเสริมและสนับสนุนให้มีการใช้ทดแทนในปริมาณที่สอดคล้องกับปริมาณ วัตถุดิบที่ผลิตได้ภายในประเทศเป็นหลัก ซึ่งกระทรวงพลังงานกำหนด นโยบายการใช้ทดแทนในเชิงยืดหยุ่น หากปีใดผลผลิตมี มากเกินความต้องการใช้ภายในประเทศ (ตลาดเดิม) จะนำส่วนเกินไปผลิตเป็นพลังงาน (ตลาดใหม่)



กรณี เอทานอล วัตถุดิบคือมันสำปะหลังและอ้อยโรงงาน วัตถุดิบทั้ง 2 ชนิดมีมากเพียงพอต่อความต้องการในรูปพลังงาน อย่างไรก็ตามหากกระทรวงพลังงานเพิ่มเป้าหมายการใช้ทดแทนเพิ่มขึ้นเป็น E85 แนวทางที่จะต้องดำเนินการคือ กระทรวงเกษตรฯจะต้องเร่งรัดเพิ่มผลผลิตต่อไร่ให้เพิ่มขึ้นในระยะยาว เช่น เพิ่มผลผลิตอ้อยเป็น 15 ตัน/ไร่ และ มันสำปะหลัง 6.4 ตัน/ไร่ โดยพื้นที่ปลูกเท่าเดิม

กรณีไบโอดีเซล วัตถุดิบหลักคือปาล์มน้ำมัน ซึ่งผลิตได้ ไม่เพียงพอความต้องการในรูปพลังงาน จึงได้ปรับแผนการใช้ทดแทนพลังงานเป็น B5 คือนำน้ำมันปาล์มส่วนเกินมาผลิตเป็นพลังงานเท่านั้น ส่วนเป้าหมาย B10 เป็นทางเลือก

ยุทธศาสตร์สร้างความมั่นคง-สมดุล

ในช่วง แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11 ได้กำหนดแนวทางผลิตสินค้าเกษตรที่เป็นพืชอาหารและพลังงานให้เกิดความมั่นคง สมดุล ดังนี้

1.ส่งเสริมการผลิตพืชอาหารและพืชพลังงานทดแทน เชื่อมโยงระหว่างภาคเกษตร อุตสาหกรรม และพลังงาน 2.สนับสนุนให้ดำเนินมาตรการรักษาความสมดุลในการผลิตให้เพิ่มขึ้นภายใต้ ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด 3.ส่งเสริมการนำวัตถุเหลือใช้จากการเกษตรมาผลิตเป็นพลังงานทดแทนการใช้ใน ระดับครัวเรือนและภาคอุตสาหกรรม

ยุทธศาสตร์การจัดการด้านอาหาร

คณะ กรรมการอาหารแห่งชาติ ซึ่งมีกระทรวงเกษตรฯและกระทรวงสาธารณสุขเป็นฝ่ายเลขานุการ ได้จัดทำกรอบยุทธศาสตร์การจัดการด้านอาหารของประเทศไทยดังนี้

1.ยุทธศาสตร์ ด้านความมั่นคงอาหาร จะเร่งรัดปฏิรูปการถือครองที่ดินและการคุ้มครองพื้นที่การเกษตร จัดการทรัพยากรน้ำและดินเพื่อการเกษตร และป่าชุมชน สร้างความสมดุลระหว่างพืชอาหารกับพืชพลังงาน พัฒนาประสิทธิภาพการผลิตอาหาร สร้างแรงจูงใจในการทำการเกษตรและเพิ่มเกษตรกรรุ่นใหม่ ปรับปรุงพัฒนาระบบโลจิสติกส์ รวมทั้งสร้างความ ร่วมมือระหว่างภาครัฐ เอกชน และภาคประชาชน



2.ยุทธศาสตร์ด้านคุณภาพและความปลอดภัยอาหาร สร้างมาตรฐานด้านความปลอดภัยอาหารให้เป็นมาตรฐานเดียว ส่งเสริมการค้าและการตลาด ฯลฯ

3.ยุทธศาสตร์ ด้านอาหารศึกษา เร่งส่งเสริมให้เกิดความ ร่วมมือและบูรณาการของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทุกภาคส่วน สนับสนุนการวิจัย การจัดองค์ความรู้เรื่องอาหารศึกษา

4.ยุทธศาสตร์ด้านการบริหารจัดการ ปรับปรุงและเสริมสร้างความเข้มแข็งโครงสร้างองค์กรในห่วงโซ่ พัฒนาและปรับปรุงกฎหมายในห่วงโซ่ ฐานข้อมูลและการจัดการ

มาตรการและแผนการผลิต-การตลาด

เพื่อ เตรียมความพร้อมรับมือการแข่งขันหลังมีการเปิดการค้าเสรีเต็มรูปแบบ กระทรวงเกษตรฯมีแนวทางพัฒนาเพื่อสร้างความสมดุลในการพัฒนาการผลิตสินค้า เกษตรและอาหารตลอดห่วงโซ่อุปทาน ภายใต้ร่างแผนพัฒนาการเกษตร ในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11

1.การปรับปรุง ประสิทธิภาพการผลิต ลดต้นทุนการผลิต พัฒนาคุณภาพและมาตรฐาน ให้มีการขึ้นทะเบียนเกษตรกร ผู้ผลิต บริหารจัดการระบบโลจิสติกส์ให้เอื้อต่อการผลิตและการตลาดทั้งในประเทศและ ต่างประเทศ พัฒนาระบบข้อมูลสารสนเทศเตือนภัยธรรมชาติ และโรคระบาด

2.สร้าง มูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าเกษตร โดยสร้างตราสินค้าและตราสัญลักษณ์เพื่อให้สินค้าเกษตรมีความเป็นเอกลักษณ์ ผลักดันให้เกิดแนวความคิดสร้างสรรค์ และนวัตกรรมในการแปรรูปผลิตภัณฑ์ เครื่องจักร และเครื่องมือทางการเกษตร ด้านเกษตรอินทรีย์ เทคโนโลยีชีวภาพ ส่งเสริมแหล่งผลิตสินค้าเกษตรให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรแบบครบวงจร

3.ส่ง เสริมการทำการเกษตรในรูปแบบของการพัฒนา เครือข่ายกลุ่มธุรกิจ (cluster) เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน เชื่อมโยงด้านการผลิต การแปรรูป และการตลาดตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำ

ด้านการพัฒนาระบบตลาดสินค้า เกษตร-อาหาร จะสนับสนุนการใช้ตลาดกลางสินค้าเกษตรในระดับชุมชนและภูมิภาค ตลาดสินค้าเกษตรล่วงหน้าเพื่อลดความเสี่ยงด้านราคา ขยายตลาดส่งออกไปตลาดใหม่ในต่างประเทศเพิ่มขึ้น

ชู "Green Product"

ส่ง เสริมการผลิตที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม (green product) ผลักดันให้เกิดการดำเนินงานด้านเศรษฐกิจการเกษตรสีเขียว ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ลดมลพิษ กำหนดมาตรการจูงใจเพื่อสนับสนุนให้มีการใช้เทคโนโลยีสะอาด ส่งเสริมและพัฒนาองค์ความรู้ ระบบฐานข้อมูล ตลาดซื้อขายคาร์บอนเครดิต พัฒนาระบบบริหารจัดการศัตรูพืช ปศุสัตว์ และประมง โดยวิธีทางชีวภาพเพื่อลดหรือทดแทนการใช้สารเคมี

เชื่อมโยงเศรษฐกิจภูมิภาค-ต่างประเทศ

สร้าง ความเชื่อมโยงกับเศรษฐกิจภูมิภาคและระหว่างประเทศ ด้วยการส่งเสริมความร่วมมือระหว่างประเทศในการผลิต การตลาด การวิจัยพัฒนาสินค้าเกษตรที่เป็นที่ต้องการของตลาด สนับสนุนการจัดกิจกรรมแสดงสินค้าและผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรในทุกจังหวัด ภูมิภาค และระหว่างประเทศ ศึกษาข้อมูล กฎระเบียบต่าง ๆ ของประเทศคู่ค้า นำไปปรับปรุงระบบการผลิต ลดอุปสรรคหรือข้อกีดกันทางการค้า

ศึกษาแนว ทางรองรับการเปิดเสรีการค้าจากกลุ่มประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community : AEC) และอาเซียนบวกสาม (จีน ญี่ปุ่น เกาหลี) การเพิ่มศักยภาพการแข่งขัน และการเชื่อมโยงกับตลาดโลก พร้อมกับสนับสนุนงานวิจัยและพัฒนาด้านการเกษตร และการต่อยอดผลิตภัณฑ์สินค้าเกษตรให้สามารถแข่งขันได้







วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 ปีที่ 34 ฉบับที่ 4288 ประชาชาติธุรกิจ

กองทุนน้ำมันฯติดลบ วิธีคิดแปลก ๆ ของ "มาร์ค"

คอลัมน์ สามัญสำนึก

โดย ถวัลย์ศักดิ์ สมรรคะบุตร

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 ปีที่ 34 ฉบับที่ 4288 ประชาชาติธุรกิจ



เป็น ไปอย่างที่คาดการณ์ไว้ว่า วงเงิน 5,000 ล้านบาท ของกองทุนน้ำมันเชื้อเพลิง ที่ถูกนำมาใช้เพื่อตรึงราคาน้ำมันดีเซลไว้ไม่ให้เกินลิตรละ 30 บาท ตามนโยบายของรัฐบาลนั้นหมดไปอย่างรวดเร็ว เมื่อราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกไม่ว่าจะเป็นเบรนต์ หรือดูไบ ปรับตัวสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง มาอยู่ในระดับราคาปิดที่เกือบ 102 เหรียญ/บาร์เรล กับ 97 เหรียญ/บาร์เรล ตามลำดับ

ระดับราคาน้ำมันดิบ ดังกล่าว ทำให้ราคาน้ำมันสำเร็จรูปตลาดจรสิงคโปร์ ซึ่งประเทศไทยใช้เป็นราคาอ้างอิง ปรับตัวสูงขึ้นตามไปด้วย โดยราคาน้ำมันเบนซิน 95 อยู่ที่ 108 เหรียญ/บาร์เรล ส่วนน้ำมันดีเซลอยู่ที่ 114 เหรียญ/บาร์เรล มีผลทำให้เงินกองทุนน้ำมันฯที่ใช้ตรึงราคาน้ำมันดีเซลภายในประเทศ ไหลออกอย่างรวดเร็วจากที่ประมาณการกันไว้ว่า ควรจะตรึงราคาดีเซลไว้ได้จนถึงสิ้นเดือนกุมภาพันธ์นั้น ไม่สามารถทำได้แล้ว

ขณะ ที่ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ยังคงยืนยันนโยบายที่จะใช้เงินกองทุนเพื่อตรึงราคาดีเซลต่อไป จากความกลัว 2 ประการคือความต้องการที่จะควบคุมภาวะเงินเฟ้อในประเทศ และการปรับขึ้นราคาสินค้า

ความกลัวดังกล่าวถูกสะท้อนให้เห็นจากการ เรียกประชุมคณะกรรมการบริหารนโยบายพลังงานแห่งชาติ (กพช.) ทันทีที่นายกฯได้รับรายงานว่า เงินกองทุนน้ำมันฯ 5,000 ล้านบาท ที่ใช้ตรึงราคาดีเซลปัจจุบันกำลังจะหมดไปภายในระยะเวลาไม่เกิน 3 วัน ตามมาด้วยการออกมติสั่งให้กองทุนน้ำมันฯตรึงราคาน้ำมันดีเซลต่อไปจนถึงเดือน เมษายน โดยใช้เงินกองทุนอีกเดือนละ 5,000 ล้านบาท จากที่มีอยู่ประมาณ 23,000 ล้านบาท

มีเงื่อนไขว่า เงินกองทุนน้ำมันฯสุทธิจะต้องไม่ต่ำกว่า 10,000 ล้านบาท หรือกองทุนน้ำมันฯจะถูกใช้เงินเพื่อตรึงราคาน้ำมันดีเซลต่อไปได้อีก 13,000 ล้านบาท ในอีก 3 เดือนข้างหน้า ท่ามกลางความสงสัยของผู้คนที่ว่าแท้จริงแล้ว นายกฯกลัวอะไร ระหว่างภาวะเงินเฟ้อ หรือการหวังผลทางการเมืองก่อนที่จะมีการเลือกตั้ง ที่ทุกฝ่ายคาดการณ์ว่าจะเกิดขึ้นในครึ่งปีนี้

ผลจึงตกอยู่ที่ความ สามารถในการบริหารกองทุนน้ำมันเชื้อเพลิงของสถาบันบริหารกองทุนบริหาร พลังงาน ซึ่งมี นายศิวะนันท์ ณ นคร เป็นผู้อำนวยการ จะ "พลิกแพลง" รักษาเสถียรภาพของกองทุนไว้ได้อย่างไร จากสภาพกองทุนปัจจุบันที่มีเงินไหลออกมากกว่าเงินไหลเข้า หรือเงินถูกจ่ายเพื่อชดเชยการตรึงราคาดีเซล "มากกว่า" เงินที่กองทุนเรียกเก็บจากการบริโภคน้ำมัน ซึ่งส่วนต่างดังกล่าวนับวันจะกว้างขึ้น จากธันวาคม 2553 วันละ 6 ล้านบาท กุมภาพันธ์ปีนี้ขยับเป็น 84 ล้านบาท

หรือพูดง่าย ๆ ว่า รายรับ-รายจ่ายของกองทุนน้ำมันเชื้อเพลิงปัจจุบันอยู่ในสภาวะ "ติดลบ" ซึ่งสามารถอธิบายการใช้เงินกองทุนน้ำมันฯได้ว่า กำลังควัก "เงินต้นสุทธิ" มาใช้ จากเดิมที่เงินต้นสุทธิอยู่ในระดับ 28,000 ล้านบาท ถูกรัฐบาลเรียกใช้ไปแล้ว 5,000 ล้านบาทแรก และกำลังถูกเรียกใช้อีก 5,000 ล้านบาทที่สอง ในเดือนกุมภาพันธ์นี้

ปัญหาก็คือ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี กำลังทำอะไรอยู่ ระหว่างการรักษาเสถียรภาพของกองทุนน้ำมันเชื้อเพลิง กับการหวังผลทางการเมืองก่อน การเลือกตั้งที่กำลังจะเกิดขึ้น

เพราะ นายกรัฐมนตรีกลับตอบคำถามนี้ว่า "การใช้เงินกองทุนเข้ามาตรึงราคาดีเซลเพิ่มขึ้นอีก 5,000 ล้านบาท ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ในทางกลับกันต้องถามว่า เราจะสะสมเงินกองทุนน้ำมันฯไว้ทำไม ถ้าเราไม่ใช้มัน"

แต่ประเด็นใน เรื่องนี้กลับอยู่ที่ราคาน้ำมันดีเซลที่ 30 บาท/ลิตรนั้น "ไม่ใช่ของจริง" เป็นราคาบิดเบือน คนไทยทั้งประเทศกำลังใช้น้ำมันดีเซลในราคาที่ต่ำกว่าความเป็นจริง และยิ่งราคาต่ำเท่าไหร่ เราก็ใช้น้ำมันดีเซลมากยิ่งขึ้น ยิ่งใช้น้ำมันมากขึ้น กองทุนน้ำมันฯก็เรียกเก็บเงินเข้ากองทุนเพื่อชดเชยส่วนที่จ่ายไปมากตามไป ด้วย

หัวใจสำคัญที่จะรับมือการขึ้นราคาน้ำมันดิบก็คือ "ความประหยัด" จึงใช้ไม่ได้กับคนไทย ตราบเท่าที่รัฐบาลใช้นโยบายบิดเบือนราคาอยู่

เงินบาทร่วง... หลังนักลงทุนขายหนักในตลาดหุ้น

คอลัมน์ ภาวะเงินบาทรอบสัปดาห์

โดย วารุณี สิทธิถาวร สายงานธุรกิจตลาดทุน ธนาคารกสิกรไทย

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 ปีที่ 34 ฉบับที่ 4288 ประชาชาติธุรกิจ



ความเคลื่อนไหวค่าเงินบาทสัปดาห์ที่ผ่านมา (7-11 ก.พ.) เปิดตลาดที่ 30.78 บาท/ ดอลลาร์ อ่อนค่าลงจากระดับปิดตลาดในสัปดาห์ก่อนหน้า เนื่องจากนักลงทุนวิตกปัญหาการปะทะกันระหว่างทหารไทยกับกัมพูชา ขณะที่สถานการณ์การชุมนุมทางการเมืองในประเทศที่

ตึงเครียดมากขึ้นกลับมาสร้างแรงกดดันต่อภาวะการลงทุนอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ภายหลังการเปิดเผยตัวเลขการจ้างงานของสหรัฐที่ออกมาดี การว่างงานของสหรัฐที่ปรับตัวลงสู่ระดับต่ำสุดในรอบ 21 เดือนที่ 9.0% ในเดือน ม.ค. ทำให้นักลงทุนมีความหวังต่อเศรษฐกิจของสหรัฐมากขึ้น ส่งผลให้มีความเชื่อมั่นในการเข้ามาลงทุนในตลาดเอเชีย หนุนเงินสกุลเอเชีย รวมถึงเงินบาทแข็งค่าขึ้น โดยค่าเงินบาทแข็งค่ามาอยู่ที่ 30.70 บาท/ดอลลาร์

ในช่วงกลางสัปดาห์ เงินบาทปรับแข็งค่าขึ้นต่อเนื่องจากช่วงต้นสัปดาห์ โดยอยู่ที่ 30.66 บาท/ดอลลาร์ แต่มีการอ่อนค่าลงมาอยู่ใกล้ระดับ 30.70 บาท/ดอลลาร์อีกครั้ง ตามการปรับตัวลดลงของตลาดหุ้นที่ซึมซับข่าวการคาดการณ์ถึงการปรับขึ้นอัตรา ดอกเบี้ยในเอเชียหลังอัตราเงินเฟ้อในหลายประเทศ อาทิ อินเดีย อินโดนีเซีย เกาหลีใต้ มีการเร่งตัวขึ้นอย่างชัดเจน ส่งผลให้มีการเทขายทำกำไรออกมา เข้าสู่ช่วงปลายสัปดาห์ เงินบาทปรับตัวในทิศทางอ่อนค่าจากความกังวลต่อปัญหาเงินเฟ้อในเอเชีย ทั้งนี้ การเทขายของนักลงทุน

ต่างชาติฉุดให้ตลาดหุ้นเอเชียดิ่งลง กว่า 2% นำโดยตลาดหุ้นไทยที่ปรับตัวลงต่ำกว่าระดับ 950 อีกครั้ง เนื่องจากนักลงทุนต่างชาติมีการขายสุทธิออกมาอย่างต่อเนื่องราว 8.6 พันล้านบาทในสัปดาห์นี้ โดยค่าเงินบาทร่วงลงแตะระดับ 30.80 บาท/ดอลลาร์ในช่วงท้ายสัปดาห์

สำหรับสัปดาห์นี้ (14-17 ม.ค.) สายงานธุรกิจตลาดทุน ธนาคารกสิกรไทย มองว่า ค่าเงินบาทยังมีแนวโน้มอ่อนค่าลง และยังคงแกว่งตัวตามกระแสการไหลเข้าและไหลออกของเงินทุนจาก

ต่างประเทศ โดยคาดว่าเงินบาทจะปรับตัวในช่วง 30.75-31.05 บาท/ดอลลาร์ เทียบกับ 30.60-30.94 บาท/ดอลลาร์ในสัปดาห์ก่อนหน้า

โดยกระแสเงินลงทุนจากต่างประเทศที่มีความผันผวนมากขึ้นในปีนี้ส่งผลให้ตลาดเงินมีความผันผวนเช่นกัน ทั้งนี้

นักลงทุนมีการเทขายทำกำไรในตลาดหุ้นเอเชีย หลังจากที่ดัชนีมีการปรับตัว

ขึ้น มากในช่วงที่ผ่านมา ขณะเดียวกัน ความกังวลเกี่ยวกับปัญหาเงินเฟ้อในเอเชียที่ปรับตัวสูงขึ้น ยังเป็นปัจจัยกระตุ้นให้นักลงทุนมีการเทขายสินทรัพย์ในภูมิภาคออกมา ที่สำคัญ ข้อมูลเศรษฐกิจของประเทศหลัก ทั้งสหรัฐและยุโรปในระยะนี้บ่งชี้ว่า เศรษฐกิจประเทศหลักกำลังปรับตัวดีขึ้น และมีสัญญาณการปรับอัตราดอกเบี้ยขึ้นเร็วกว่าที่เคยคาดการณ์ไว้ ทำให้นักลงทุนบางส่วนมีการโยกเงินกลับไปสู่ตลาดการเงินหลัก ซึ่งสถาน การณ์ที่เกิดขึ้น คาดว่าจะเป็นปัจจัยสำคัญที่กดดันให้ค่าเงินในภูมิภาค รวมทั้ง

ค่าเงินบาทปรับอ่อนค่าลงในระยะสั้น

อย่างไรก็ดี สิ่งที่ต้องติดตามในช่วงสัปดาห์นี้ นอกจากข้อมูลเศรษฐกิจสำคัญของสหรัฐที่คาดว่าจะยังบ่งชี้

ถึง การฟื้นตัวของเศรษฐกิจสหรัฐแล้ว นักลงทุนยังมุ่งความสนใจไปที่การประกาศตัวเลขอัตราเงินเฟ้อ (CPI) ของจีนในช่วงต้นสัปดาห์ โดยคาดว่าอัตราเงินเฟ้อจะเร่งตัวขึ้นไปที่ระดับ 5.4% ในเดือน ม.ค. เทียบกับ 4.6% ในเดือนก่อนหน้า ซึ่งอาจทำให้ธนาคารกลางจีนต้องคุมเข้มนโยบายการเงินเพิ่มเติม ซึ่งจะยิ่งส่งผลกระทบต่อภาวะการลงทุนและการเคลื่อนไหวของค่าเงินในระยะต่อไป

แรงขายต่างชาติยังกดดันตลาดหุ้น

- ตลาดหุ้นไทยในรอบสัปดาห์ที่ผ่านมา ความตึงเครียดปัญหาชายแดนไทย-กัมพูชากดดันอุณหภูมิการชุมนุมในประเทศเพิ่ม สูงขึ้น และมีการคาดการณ์ไปสู่การยุบสภาที่เร็วขึ้น ในช่วงท้ายตลาดของต้นสัปดาห์มีแรงซื้อกลับในหุ้นใหญ่บางตัวประคองดัชนี 985.63 จุด เพิ่มขึ้น 0.85 จุด มูลค่าการซื้อขาย 24,267.71 ล้านบาท

- ประเด็นเงินเฟ้อพุ่งสูงในกลุ่มประเทศเอเชียส่งผลให้เกิดความกังวลจนมีการเท ขายของต่างชาติทุกตลาดในภูมิภาคเอเชีย ซึ่งธนาคารกลางจีนได้ประกาศเพิ่มอัตราดอกเบี้ยนโยบายเป็นครั้งแรกในรอบปีนี้ อีก 0.25% สู่ระดับ 6.06% หลังจากที่ในปี 2553 ได้ปรับขึ้นดอกเบี้ยนโยบาย 2 ครั้ง ทำให้นักลงทุนต่างชาติมีแรงเทขายหุ้นออก กดดันตลาดหุ้นในภูมิภาคเอเชียปรับตัวลงหนัก ทำให้ตลาดหุ้นไทยปรับตัวลงมาอยู่ที่ 983.53 จุด ลดลง 2.16 จุด มูลค่าการซื้อขาย 27,410.78 ล้านบาท

- หลังธนาคารกลางจีนปรับขึ้น

ดอกเบี้ย พร้อมกับส่งสัญญาณ ดำเนินนโยบายทางการเงินแบบเข้มงวดต่อไปเพื่อสกัดกั้นเงินเฟ้อ รวมทั้งยังมีปัจจัยภายในประเทศกรณีกลุ่มพันธมิตรฯยังยืนยันชุมนุมในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ต่อไป ทำให้ดัชนีร่วงลงต่อไปอยู่ที่ 969.89 จุด ลดลง 13.64 จุด มูลค่า 29,162.78 ล้านบาท

- นักลงทุนต่างชาติยังคงเทขายออกสุทธิต่อเนื่องทุกวันในตลาดหุ้นภูมิภาคเอเชีย รวมถึงตลาดหุ้นไทยด้วย หลังตัวเลขเงินเฟ้อเกาหลีใต้พุ่งสูง ตลาดมีการคาดการณ์ไปล่วงหน้าแล้วว่าธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) จะมีการประชุมคณะกรรมการนโยบายการเงิน (กนง.) ในวันที่ 9 มีนาคมนี้ มีความเป็นไปได้ที่จะมีการปรับขึ้นดอกเบี้ยซื้อคืนพันธบัตรระยะ 1 วัน อีก 0.25% ประกอบกับปัจจัยต่างประเทศทำให้ดัชนีปรับตัวลงแรงอยู่ที่ 949.09 จุด ลดลง 20.80 จุด มูลค่าซื้อขาย 32,609.63 ล้านบาท

- ในช่วงท้ายสัปดาห์ที่ผ่านมา แรงเทขายชะลอลงหลังจากเทขายหนักติดต่อกัน 2 วัน ทำให้ทั้งสัปดาห์ นักลงทุนต่างชาติขายสุทธิ 11,244 ล้านบาท และล่าสุด วันที่ 11 ก.พ. ดัชนีปิดที่ 949.57 จุด บวก 0.48 จุด มูลค่าการซื้อขาย 33,586.99 ล้านบาท

- สำหรับสัปดาห์นี้ บล.บัวหลวงคาดการณ์แรงเทขายของนักลงทุนต่างชาติยังมีต่อเนื่อง แต่คาดว่าอาจจะชะลอความแรงลง ซึ่งระหว่างนี้ตลาดหุ้นจะยังไม่มีทิศทางขาขึ้นชัดเจน เพราะยังต้องรอข่าวกำไรบริษัทจดทะเบียนออกทั้งหมดในช่วงปลายเดือนนี้ ตลาดหุ้นมีแนวรับ 920 จุด และแนวต้าน 950 จุด

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 ปีที่ 34 ฉบับที่ 4288 ประชาชาติธุรกิจ

สศก. เผยราคาปาล์มที่เกษตรกรขายได้ยังสูงกว่าต้นทุน คาดนำเข้าล็อตใหม่ไม่กระทบ

นายอภิชาต จงสกุล เลขาธิการสำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร (สศก.) กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ เปิดเผยถึงสถานการณ์ราคาน้ำมันปาล์มว่า ราคาที่เกษตรกรขายได้ขณะนี้ ยังสูงกว่าต้นทุนการผลิตของเกษตรกรที่รวมค่าขนส่งและกำไรแล้ว ซึ่งอยู่ที่ 3.80 บาท/กิโลกรัม

แม้ว่าในต้นสัปดาห์ที่ผ่านมา (31 ม.ค. — 6 ก.พ. 54) ราคาที่เกษตรกรขายได้ที่มีการปรับตัวลดลงจากราคา 10.65 บาท/กิโลกรัม เป็น 7.03 บาท/กิโลกรัมในช่วงสัปดาห์นี้ (7 ก.พ. — 13 ก.พ. 54) นั้น สศก. ได้ลงพื้นที่พบว่า ขณะนี้โรงงานสกัดน้ำมันปาล์มไม่ซื้อผลผลิตจากเกษตรกรในราคาเท่ากับเดือน มกราคมที่ ผ่านมา เนื่องจากยังรอดูสถานการณ์ราคานำเข้าน้ำมันปาล์มจำนวน 120,000 ตันก่อนตามมติคณะกรรมการนโยบายปาล์มน้ำมันแห่งชาติ (กนป.) เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2554

ทั้งนี้ สศก. ได้ลงพื้นที่แหล่งปลูกปาล์มน้ำมันที่สำคัญ 3 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดชุมพร สุราษฎร์ธานี และกระบี่ เพื่อตรวจสอบข้อเท็จจริงสถานการณ์ราคาปาล์มน้ำมัน

ขณะที่ปริมาณผลผลิตปาล์มน้ำมันในเดือนก.พ. 54 เข้าสู่ตลาดจำนวน 400,000 — 450,000 ตัน ซึ่งมากกว่าเดือนม.ค. 54 แต่ปริมาณดังกล่าวยังมีปริมาณน้อยกว่าผลผลิตในเดือนก.พ. 53 ซึ่งมีผลผลิตเข้าสู่ตลาด 750,000 ตัน

อนึ่ง คณะกรรมการนโยบายปาล์มน้ำมันแห่งชาติ (กนป.) โดยมีนายสุเทพ เทือกสุบรรณ รองนายกรัฐมนตรี เป็นประธาน ได้มีมติให้นำเข้าน้ำมันปาล์มแยกไข (Crude Palm Olein) เพิ่มเติมปริมาณ 120,000 ตัน และให้องค์การคลังสินค้า (อคส.) เป็นผู้นำเข้าและจัดสรรให้โรงกลั่นน้ำมันปาล์มและต้องนำเข้าให้เสร็จสิ้นภาย ในเดือนมีนาคม 2554 เนื่องจากคาดว่าตั้งแต่เดือนเมษายนผลผลิตปาล์มน้ำมันจะเข้าสู่ตลาดมากขึ้น

อย่างไรก็ตาม การนำเข้าจะไม่ส่งผลกระทบต่อเกษตรกร เนื่องจากกระทรวงพาณิชย์จะเป็นผู้ดูแลและกำกับการนำเข้าอย่างใกล้ชิด หากสถานการณ์ภายในดีขึ้นก็อาจชะลอการนำเข้า อย่างไรก็ตาม ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ในอนาคต ซึ่งกระทรวงพาณิชย์ต้องติดตามสถานการณ์ปาล์มน้ำมันและน้ำมันปาล์มพร้อม รายงานให้ กนป.ทราบทุก 15 วัน

www.ryt9.com

America's hottest export: Weapons

Boeing's Joint Direct Attack Munition (JDAM) bomb, which is used to target surface threats and is used by 26 countries.

FORTUNE -- This time last year, Boeing's F-15 production line, which is housed in a beige, dreary building on the outskirts of Lambert-St. Louis International Airport, was on the verge of shutting down. The F-15 is an old jet, first designed in the 1970s to outmaneuver Soviet MiGs. It has long been surpassed by more advanced rivals, and the U.S. military hasn't bought a new one since 2001. When production slowed to a trickle a few years ago, a pair of orders from Korea and Singapore kept the line alive, barely, and it has been churning out about one F-15 a month since then. Local politicians fretted that Boeing would have to close the production line, eliminating hundreds of jobs and delivering a blow to the struggling regional economy.

Then, last summer, rumors surfaced about a deal -- a big one. The workers at the plant followed the news online, where defense publications reported on the details of the sale. The would-be buyer, they learned, was Saudi Arabia, and the proposed order was massive -- 84 planes, as well as upgrades to older jets. In October the Department of Defense, which administers sales to foreign countries, finally announced an arms package worth some $60 billion, including 70 Apache attack helicopters, also made by Boeing (BA, Fortune 500), and the fleet of F-15s.

It was the biggest overseas arms sale in recent memory, and it extended the life of the production line through 2018. The F-15 may live even longer -- a Boeing executive says there are two other overseas buyers waiting in the wings. Dale Lauer, a 52-year-old flight mechanic, smiled slightly when I asked him what he thought about the news. "People thought this program was dead a long time ago."

Far from it. Thanks to a surge in overseas demand, the F-15 and other aging U.S. weapons systems are hotter than they've been in years. The Department of Defense last year told Congress of plans to sell up to $103 billion in weapons to overseas buyers, a staggering rise from an average of $13 billion a year between 1995 and 2005, according to Deutsche Bank analyst Myles Walton. Signed agreements have tripled since 2000.

As defense giants like Boeing, Raytheon (RTN, Fortune 500), and Lockheed Martin (LMT, Fortune 500) increasingly seek to peddle their wares to well-financed (sometimes by the U.S.) international customers, they have a surprising ally: the President. "Obama is much more favorably disposed to arms exports than any of the previous Democratic administrations," says Loren Thompson, a veteran defense consultant. Or, as Jeff Abramson, deputy director of the Arms Control Association, puts it: "There's an Obama arms bazaar going on."

Administration officials say the boom in arms exports is simply the result of healthy demand. Indeed, American-made arms are widely considered the best and most coveted weapons in the world. But the Obama team has hustled to pave the way for big sales like the Saudi deal; the President himself recently sought to secure a pending $4 billion aircraft deal with India. Obama is also backing a massive push to rewrite the rules that govern arms exports, a process that some say will reduce oversight of U.S. weapons sales.

For the administration, robust international arms sales advance domestic goals, like bolstering exports and supporting a defense workforce of more than 200,000. Weapons transfers are also a subtle yet potent form of diplomacy: By arming its allies, the U.S. can spread the burden of policing hot spots (the Middle East, the Korean peninsula). And arms exports give Obama's State and Defense departments tremendous negotiating clout with buyers.

But critics contend that supplying some nations with advanced weaponry is a risky strategy, especially as the Middle East, which is teeming with American-made arms, crackles with the sparks of regime change. While the U.S. sells weapons only to its allies, power can shift quickly -- just look at Tunisia and Egypt. Even Saudi Arabia, with its 86-year-old monarch, could see a change in leadership. When friends become foes, arms exports become a liability. The government sold dozens of F-14 fighter jets to Iran in the 1970s before the Shah was deposed. Since then the U.S. has systematically destroyed F-14 parts to keep them out of Iran's hands.

Weapons proliferation watchdogs expected the volume of exports to decline when Obama became President; instead the reverse has happened. Thompson pins the surge in large part on the recession. Production lines for Boeing's F-15, Harpoon missile, and Apache helicopter are sustained by exports, which support thousands of high-paying, highly skilled manufacturing jobs.

But Thompson also believes that the President has other motives for supporting foreign arms sales. "It's about U.S. alliances, it's about maintaining jobs, and it's about America's broader role in the world -- and what you have to do to maintain that role."

'The spigot is starting to close'

Defense contractors like Boeing are notorious for spreading their manufacturing outlets across the country to curry political favor; the Chicago-based company has facilities in more than 20 states, supported by mom-and-pop subcontractors in dozens of districts. But its heart beats in Arlington, Va., which is where it gets its lifeblood -- government spending. There, executives in crisp suits walk alongside uniformed servicemen. Many of those officers will leave the military and walk straight into corporate gigs; Boeing's head of military aircraft, Lt. Gen. Jeffrey Kohler, used to run the Pentagon agency that oversees arms exports.

Although most contractors have their headquarters elsewhere, they all have offices in D.C. for a reason: The industry does 80% to 90% of its business with the Pentagon. And business recently has been good: The U.S. government has more than doubled its defense budget since 2001, to about $700 billion, almost as much as every other country in the world spends combined. In December, Congress agreed to spend $725 billion on defense in 2011.

But while defense spending continues to rise, the mood in Arlington is somber. With two wars coming to an end and a massive federal deficit, it seems inevitable that, as Pentagon comptroller Robert Hale put it, "the spigot is starting to close." Though Secretary of Defense Robert Gates has requested a slight increase in spending over the next few years, defense analysts are skeptical that the budget can go anywhere but down. Walton, the Deutsche Bank analyst, says investors are pricing in a 30% decline in weapons spending over the next decade. "We're at a procurement peak this year," says Richard Aboulafia, an aerospace analyst at the Teal Group. "There's no disguising the fact that it's at best plateauing, and most likely going to soften."

Who's buying what: 8 big arms deals

In response, Boeing and its peers are following the same path as the rest of corporate America -- out of the country. Foreign arms sales, once viewed as icing on the cake, are now the focus of the industry's growth strategy. Honeywell (HON, Fortune 500) recently created a new international sales division. (EADS, a European defense conglomerate, plans to establish a headquarters in Asia.) Many companies have set targets for international growth. Lockheed, which currently gets 14% of its revenue from outside the U.S., wants to boost that figure to 20% by 2012, and Boeing's defense division aims to grow international sales to 25% from 17% today.

Compared with multinationals like Nike (NKE, Fortune 500) and Procter & Gamble (PG, Fortune 500), both of which derive about 60% of their sales overseas, that's a small percentage. But unlike those companies, defense contractors can't simply trek over to Delhi or Dubai and start knocking on doors. Before arms makers can sell weapons abroad, they must obtain the permission of the State Department. So-called "foreign military sales" are coordinated through the Department of Defense. (The parties usually overstate the value of the goods the companies hope to sell by about 30% to 50% so that they don't have to keep going back to the Hill with new requests; the $103 billion in congressional notifications in 2010 is likely to translate into close to $50 billion to $70 billion in actual sales.)

Until recently, executives say, the defense industry shrugged at globalization. "[During] my first few years here, you could hardly get a senior person to go international," says Tom Culligan, head of Raytheon's international business. "People would say, 'I don't want to give up my weekend to go to Riyadh.'" (The workweek in Saudi Arabia begins on Saturday.)

Raytheon now derives 23% of its sales from other countries, the most of any big contractor. Analysts say that's because it sells affordable gear -- missiles, upgrades, and radar -- as opposed to jets that cost $100 million apiece. Raytheon does sell one large program, the Patriot, a radar-guided firing system that shoots down ballistic missiles. Two years ago, Culligan says, a $3.3 billion order from the United Arab Emirates enabled the company to restart the Patriot production line and add new features like radar digital processors, which, in turn, lure more international customers. The strategy is working: Raytheon's domestic revenue was up just 1% last quarter, according to its CFO, but its international sales grew 11% to 12%.

Tapping the Middle East

The countries with the biggest appetite for U.S. weapons are, conveniently, the same ones that have the money to buy them: oil-rich nations in the Middle East. Nearly 50% of foreign military sales signed between 2006 and 2009 were with Middle Eastern countries, according to the Congressional Research Service. During that time, Saudi Arabia purchased about $13 billion worth of American weapons; the UAE spent $11 billion. Iraq, poised to get rich from its own oil reserves, is a growing customer.

All major defense contractors are profiting from the region, but none more so than Boeing, which was the major beneficiary of the Saudi deal. Mark Kronenberg, Boeing's head of international business development, attributes the buying spree to a natural replacement process, just as in any other business cycle -- mainframe servers and car engines, for example. "The last time we had a period like this in the Middle East was the early '90s," he says. "Here we are, 20 years later, and they're recapitalizing."

0:00 /6:56Boeing: We overstretched on 787

There are other, less innocuous reasons: a weakened Iraq, the terrorist threat in Yemen, and most important, the country that defense executives call the Gulf's "dangerous neighbor" -- Iran. "You hear it almost on a daily basis. Iran is flexing its muscles, most of it through offensive capabilities," maintains Abdulkhaleq Abdulla, a political science professor at UAE University. As a result, he says, small countries like the UAE feel pressure to try to keep up with their neighbors.

Though the Obama administration is reluctant to tie the recent Saudi deal directly to Iran -- in a press conference announcing the sale, Assistant Secretary of State Andrew Shapiro dodged questions on the matter -- the connection is obvious, says Gregory Suchan, who headed the State Department's arms transfers program from 2003 through 2007. Suchan, now a consultant, says the F-15 deal was in the works as early as 2006 -- the same year that Iran said it would reject any UN efforts to halt its nuclear program.

It took years of political legwork to execute the transaction. Lobbyists had to sell the idea to Congress, which has the power to stop major defense transfers -- something it has never succeeded in doing. Only a few sales have stirred major controversy, and all were to Saudi Arabia: AWACS sentry planes in 1981, Harpoon missiles in 1986, and Joint Direct Attack Munition (JDAM) bombs in 2007.

There was also the matter of persuading Israel to play ball. For decades the U.S. has promised to ensure Israel's military edge over its neighbors, and while the government doesn't like to admit it, arms deals to other countries tend to coincide with concessions to the Israelis. In 2007, the year in which the JDAM deal was announced, the U.S. boosted its military aid to Israel by about 25% annually, to $3 billion a year. Last October, right before the announcement of the F-15 sale, Israel ordered 20 F-35 planes, Lockheed's top-of-the-line fighter jet. Diplomatic cables released by WikiLeaks dating back to the summer of 2009 describe negotiations surrounding the sale of the F-15s to Saudi Arabia; they were ultimately stripped of long-range weapons systems. When the deal was announced in late October, the pro-Israel lobby barely batted an eye.

Neither did Washington. On Nov. 10, just nine days before the end of the 30-day period in which Congress can issue a resolution to halt an arms sale, a group of House members sent Secretary of State Hillary Clinton and Defense Secretary Gates a list of questions about the sale -- a "relatively soft gesture," laments Abramson. The transaction sailed through without incident.

Interactive graphic: Up in arms

Abramson and other arms watchers have concerns about the Saudi deal. They question the wisdom of selling weapons to a country that the State Department has criticized for funding terrorists and for human rights abuses. It's also unclear whether the equipment is even useful. The new attack aircraft could intimidate Yemeni terrorists, but they would do little to combat the primary Iranian threat: nuclear arms. "Somehow this is supposed to signal to Iran: We've got you cornered here," says William Hartung, director of the arms and security initiative at the New America Foundation. "The logic in terms of strict military calculation doesn't really seem to add up."

Others say arms sales are just one part of a complex dance the U.S. engages in with allies. Lawrence Korb, a senior fellow at the left-leaning Center for American Progress and former assistant secretary of defense, points out that when the U.S. sells conventional arms to Saudi Arabia, for example, it deters the country from pursuing nuclear options. "Are there some downsides?" he asks. "Sure. But the benefits right now probably outweigh them."

Before every arms sale, the State Department must gauge the effect on regional dynamics and record the transaction -- something it doesn't always do correctly, according to a September report from the Government Accountability Office. The report took the department to task for failing to document its justifications for several sales and blasted its record keeping. Some export licenses, it said, were actually counted twice. The authors concluded that they had no idea exactly how many weapons were being sold in the Middle East.

Kickstarting a relationship with India

A few days before I flew to St. Louis, I stopped in Marietta, Ga., the home of one of Lockheed Martin's aircraft plants. On Dec. 16, the company held a ceremony to celebrate the $900 million sale of six C-130J Super Hercules jets to India. There were several Indian pilots in the crowd; they had spent months training at the Air Force base in Little Rock to fly the jets back to India. After standing for both the American and Indian national anthems, we watched a video of the C-130J taking off and landing, several times, set to loud rock music. The ceremony's VIP, Deputy Assistant Secretary of State Beth McCormick, gave a short speech. As the head of the Department's arms transfers program, McCormick effectively oversees every single military item that leaves U.S. shores.

McCormick handed a giant key to Air Commodore Jasbir Walia, who coordinates air force dealings between the two countries. Suddenly classical music -- the kind played at high school graduations -- blared over the loudspeakers. The hangar door slowly rose to reveal the C-130J, painted with Indian insignias and awash in fog. With its bulky, rounded exterior and winking propellers, the plane, which has carried paratroopers in Iraq and Afghanistan, looked oddly cherubic.

It was, as a Lockheed executive had told me earlier, the perfect deal to kick-start a relationship with India: seamlessly executed and nonthreatening. For decades, India had mainly bought Russian-made arms. In 1998 the U.S. banned India from purchasing American weapons after the country held a series of nuclear tests; President Bush lifted the ban on arms sales in 2001. A few years later the weapons notifications started to trickle in. First there was the C-130J, a tactical air-lifter that can take off in rough conditions and fly across continents. Then, in 2009, the Indian air force purchased eight P8 surveillance planes from Boeing, worth an estimated $2.1 billion. When Obama visited India last November, he secured a preliminary agreement to sell 10 Boeing C-17 transport jets, a deal worth about $4.1 billion. Before the year was over, India had put in a request for 22 Boeing helicopters.

Analysts estimate that India could spend upwards of $100 billion over the next decade on new military equipment. Boeing and Lockheed are still in the running for the granddaddy of arms competitions -- a more than $10 billion deal to supply India with 126 fighter jets. "We are entering a period where we're trying to understand each other and trying to engage each other more," says Air Commodore Walia. "It's a test case for both sides."

McCormick, the State Department official, seems to agree. "Working with India is just such a natural thing," she says. "I see them as being the ones who are going to step up at times and do things in the world."

Stepping up -- or "burden sharing," as military types like to call it -- is the theory that arming allies with U.S. weapons will lighten the load for U.S. troops. "There is a belief in the region that the U.S. is gradually disengaging," says Mustafa Alani, a senior adviser at the Gulf Research Center in Dubai. "The U.S. is trying to transfer some of the defense responsibility to the regional states -- most of these deals are supposed to be delivered between 2015 and 2020." Another buzzword is "interoperability," which refers to the military's capacity to coordinate attacks with its allies. It is a useful selling point for contractors. China, Russia, and the U.S. are vying to sell Turkey missile launchers worth up to $4 billion, but only Raytheon's Patriot system can seamlessly communicate with other U.S. launchers in the area.

While government officials deny using weapons for quid pro quo arrangements, defense experts say they are effective carrots. Simply put, countries tend to do what the U.S. wants before -- and after -- major arms deals. Weeks after Obama left India, the country increased sanctions on Iran. Saudi Arabia and India, two of the biggest buyers of U.S. arms last year, are reportedly planning to hold joint military exercises.

There is a perception overseas that America strong-arms foreign leaders into buying its wares. U.S. officials dispute that accusation. When I asked McCormick if there was an overarching policy behind the recent spate of deals, she looked miffed. "You seem to imply we're out on some big crusade here," she said. "We're responding to demand."

Diplomat or salesman?

But many of the diplomatic cables released by WikiLeaks confirm what arms analysts have long suspected: In backdoor dealings with other nations, American officials acted as de facto pitchmen for U.S.-made weapons. The cables call this marketing process "advocacy." A November 2009 wire from Brasília describes how a U.S. diplomat urged Brazil to buy American jets, noting that "the charge reiterated and deepened advocacy points ... calling a decision to select the U.S. bid an accelerator for an already growing U.S.-Brazil military and commercial relationship." A cable describing a visit that Secretary Gates paid to Turkey last year has a section titled "Acquisition Advocacy" that recounts Gates' attempts to plug Raytheon's Patriot system. "SecDef stressed that 'nothing can compete with the PAC-3 when it comes to capabilities,'" wrote the diplomat. (A State Department spokesman declined to comment on the cables.)

Even congressmen are conscripted for the cause. In a February 2010 cable from New Delhi, the embassy sounds a plaintive note to Sen. John Kerry (D-Mass.): "Given an opportunity, we ask that you endorse Indian purchases of U.S. equipment as an important part of our defense relationship and support our ongoing sales efforts."

Perhaps the most striking account of arms advocacy, though, is a December 2008 cable from Oslo that recaps the embassy's push to persuade Norway to buy Lockheed Martin's Joint Strike Fighter (JSF) instead of the Gripen, a fighter jet made by Sweden's Saab. The cable reads like a Lockheed sales manual. "The country team has been living and breathing JSF for over a year, following a road to success that was full of heart-stopping ups and downs," wrote the American official. He lists helpful suggestions for other diplomats looking to promote weapons: work "with Lockheed Martin to determine which aspects of the purchase to highlight"; "jointly develop a press strategy with Lockheed Martin"; "create opportunities to talk about the aircraft." "Promoting economic security and prosperity at home and abroad is critical to America's national security, and thus central to the Department of State's mission," the department spokesman wrote in an e-mail.

Weapons advocacy isn't new; critics of arms proliferation have long alleged that U.S. diplomats work as salesmen for the defense industry. But some say the government has cranked up its campaigning efforts. "In the old days contractors used to complain all the time that U.S. embassies wouldn't help them," says defense consultant Thompson. "That's changing. Our embassies are working hand-in-glove with the U.S. defense industry in order to try to promote our military exports."

Arms watchdogs say that's just one facet of the administration's push to support weapons exports. "It is really surprising to me that this particular President would be, from a regulatory and policy framework, so willing to enhance U.S. arms sales and make it a cornerstone of his national security policy," says Rachel Stohl, the author of The International Arms Trade. Besides the massive jump in proposed foreign arms sales, she takes issue with a September treaty that enables the U.S. to sell weapons to Britain and Australia with little oversight, and Obama's waiver in October of the Child Soldiers Prevention Act, which forbade arms sales to countries like Sudan and Chad.

The critics' biggest indictment, though, is reserved for a wonky initiative that's received little attention outside D.C.: export control reform. Several Presidents have attempted to change the rules that govern foreign arms sales, but all failed to make much headway. In just two years Obama has announced a series of sweeping changes that could revolutionize the way we export weapons.

Under the current system, the State Department must clear all weapons exports strictly for military use, such as munitions, while so-called dual-use items -- products such as machine tools that can be used for both military and commercial purposes -- are regulated by Commerce. Dual-use products can be sold to China, while military items cannot. Defense companies say they must file thousands of military license applications each year for items as small as bolts and door latches -- a process that can cause costly delays and deter buyers who can procure some of those items elsewhere.

The administration -- spurred, insiders say, by Secretary Gates -- wants to revamp both lists to better protect the industry's "crown jewels." The goal, they say, is to build higher walls around items like stealth jets. In December they put out their first draft of a new military list for tanks and associated products. It eliminates 74% of the items on the old list, making them easier to export.

Watchdogs fret that pushing more items onto the Commerce list would allow arms to circulate more freely -- and fall into the hands of countries like China or Iran. "Technology could be stolen and then used to improve the weapons systems of competitors and then enemies," argues Matthew Schroeder, head of the arms-sales-monitoring project at the Federation of American Scientists. Conservative politicians are divided; some favor less regulation, while others say national security comes first. Business, meanwhile, unilaterally supports reform: Numerous contractors have lobbied the government on the issue, according to congressional records, including Boeing, Lockheed, and Raytheon.

Government officials walk a fine line in promoting the changes; though they tout the economic benefits of reform, they also play down financial motivations. "It's being done primarily for national security reasons," said a senior administration official. And yet American defense companies stand to benefit. Obama announced the latest arms export reforms at a meeting of the new President's Export Council, which aims to double U.S. exports by 2015. The chairman of the council? Jim McNerney, the CEO of Boeing.

No escape from outsourcing

The St. Louis story is, for now, a happy one. When I visited the plant late last year it was buzzing with activity; assembly workers were climbing up and down scaffolding and drilling wings together. But for all the talk of how good the Saudi deal would be for jobs, Dan Schell, the F-15's production head, says he isn't likely to expand his workforce much.

Indeed, the U.S. aerospace workforce has shrunk by 40% in the past 20 years. Like many other industries, the defense sector has been quietly outsourcing production (and jobs) to cheaper labor markets overseas. Part of that is mandated by the terms of export deals, which often require sellers to subcontract work to manufacturers in the buyer's home country. These clauses -- called "offsets" -- help companies win contracts, but they come at a cost: A little-noticed Commerce Department report noted that $2.2 billion worth of offset transactions in 2009 could have created or sustained more than 10,000 jobs in the U.S.

Defense executives maintain that even without offsets, they would still have to use foreign suppliers to keep costs down. Global competition, they say, is fiercer than ever. Russia, America's perpetual runner-up in arms exports, courts customers that the U.S. won't touch, like Venezuela. China, which recently flight-tested its first stealth fighter, has demonstrated an adeptness in producing knockoffs of Russian weapons. And Obama is not the only world leader lobbying for homegrown companies. The dust had barely settled from his India trip when Russian President Dmitri Medvedev and French President Nicolas Sarkozy swooped in, both pushing hard for arms sales.

Jeff Johnson, a Boeing executive, says the F-15 production line would have been shut down years ago if Boeing hadn't made parts overseas. "At the end of the day, it's about business," he says.

But defense is a business unlike any other. It benefits tremendously from taxpayer largesse: The government has given these private companies hundreds of billions of dollars for research and development, which enabled them to make best-in-class products that the rest of the world covets. They funneled that money back into the economy by creating thousands of gold-standard American jobs -- jobs that have been disappearing even as U.S. weapons spending soared.

Unlike most other businesses, arms makers play a central role in U.S. foreign policy, perhaps now more than ever. The U.S. has sent billions of dollars' worth of arms to countries in the Middle East, like Egypt and Yemen, which are among the biggest recipients of U.S. military aid. As power shifts take hold, Obama may be forced to reconsider arms sales to the region negotiated in less tumultuous times.

Chances are he'll stay the course. Even dovish Presidents have succumbed to the utility of arms exports. Take Jimmy Carter, who addressed the issue in a 1976 campaign speech: "Sometimes we try to justify this unsavory business on the cynical ground that by rationing out the means of violence we can somehow control the world's violence. The fact is that we cannot have it both ways. Can we be both the world's leading champion of peace and the world's leading supplier of the weapons of war?"

Two years later Carter sold 200 fighter jets to the Mideast.

Source: money.cnn.com